Kelder Meetellen als Woonoppervlakte: Spelregels en Bepaling

Published by Redactie on juli 10, 2025 | Category kelder

Spelregels voor het Meetellen van een Kelder als Woonoppervlakte

Spelregel 1: Bouwkundig Geschikt Zijn als Woonoppervlakte

Een kelder of souterrain moet bouwkundig geschikt zijn als woonoppervlakte. Dit betekent dat er goede ventilatie moet zijn, verwarming en voldoende afwerking om dat als aangename woonruimte te gebruiken. Een koude onafgewerkte betonvloer en vocht maakt het niet bouwkundig geschikt als woonoppervlakte. Ook als een kelder bijvoorbeeld bedoeld is als fietsenstalling of installatieruimte, dan gaat de term ‘woonoppervlakte’ niet op. Om als woonoppervlakte te kunnen worden gerekend, moet de kelder dus voldoen aan bepaalde bouwkundige eisen. Dit is belangrijk, omdat een kelder die niet voldoet aan deze eisen niet als woonruimte kan worden beschouwd.

Spelregel 2: Minimaal 2 Meter Hoogte

De ruimte moet minimaal 2 meter hoog zijn zonder dat je hiervoor moet hakken of breken. Als je in een bouwkundig geschikte kelder/souterrain bent, dan moet je met een meetapparaat minimaal 2 meter hoogte meten. Je meet dus op de aangebrakte afwerkvloer (tapijt, laminaat, o.i.d.) tot aan het plafond. Dit is belangrijk, want bij een lagere hoogte wordt de ruimte niet als woonoppervlakte gerekend. Ook als de kelder hoger is dan 2 meter, dan is het wel mogelijk dat de ruimte als woonoppervlakte wordt gerekend, mits aan de overige eisen is voldaan.

Spelregel 3: Daglichttoetreding en Koekoek

Een kelder met een koekoek (een uitbouw die daglicht toevoegt) kan meetellen als woonruimte, maar alleen als de koekoek minstens 2 meter hoog is en een vloeroppervlakte van 4 m² heeft. Kleinere koekoeken tellen niet mee, net als vensterbanken. Echter, de eis van de aanwezigheid en grootte van daglichttoetreding geldt overigens wel bij zolders. Dit betekent dat een kelder met een koekoek wel als woonoppervlakte kan worden gerekend, mits aan de eisen is voldaan. Dit is belangrijk, want het is niet alleen de hoogte die bepaalt of een kelder als woonruimte kan worden beschouwd.

Spelregel 4: Tussen de Balken Kijken

Als een kelder of souterrain balken aan het plafond heeft, dan moet je de hoogte meten van de vloer tot aan de onderkant van de balken. De enige uitzondering die je hierop mag maken, is als de balken zóver uit elkaar staan, dat als je onder elke balk scheidingswandjes zou plaatsen, dat er dan fatsoenlijke kamers zouden ontstaan. Dit is belangrijk, want het bepaalt of de ruimte voldoet aan de eisen voor een woonoppervlakte. Als de balken te dicht op elkaar staan, dan is het mogelijk dat de ruimte niet volledig als woonoppervlakte kan worden beschouwd.

Spelregel 5: Woningen die Enkel Bestaan uit een Te Laag Souterrain

Sommige woningen bestaan enkel uit een souterrain waar niet de minimale hoogte van 2 meter wordt gehaald (bijvoorbeeld in Amsterdam). Wanneer deze woning naar redelijkheid wel bewoonbaar is, dan mag de oppervlakte van deze souterrainwoning bij wijze van uitzondering wel meetellen als woonoppervlak. Maar let op: bestaat de woning niet geheel uit deze souterrain dan geldt deze gedoogregel niet. Dit is een uitzondering, die belangrijk is voor sommige woningen die aan de grens van de eisen vallen.

Kelder als Overige Inpandige Ruimte

Een kelder die niet voldoet aan de eisen voor een woonoppervlakte, wordt meestal aangemerkt als overige inpandige ruimte. Dit is een ruimte die niet als woonruimte kan worden gebruikt, maar wel als berging of voor andere functies. Een kelder is in de basis altijd overige inpandige ruimte mits het hoger is dan 1,50 meter. Het heeft ook weer de primaire functie van bergruimte. Is de kelder lager dan 1,5 meter, dan telt de ruimte niet mee. Heb je een kelder met een stahoogte van meer dan 2,00 meter, dan is het nog steeds overige inpandige ruimte. Heb je in ieder geval lichtinval van ramen, dan zou je de ruimte kunnen benoemen als woonruimte mits het uiteraard ook die functie heeft (denk aan een leuke aankleding zoals een manscave, gameroom, bioscoop of gewoon een extra zitkamer). Dit is belangrijk, want het bepaalt of een kelder als woonoppervlakte wordt gerekend.

Berekening van de Woonoppervlakte

Bij het bepalen van de woonoppervlakte van een woning is het belangrijk om te weten welke ruimtes daar wel of niet onder vallen. Dit geldt met name voor kelders en souterrains, die vaak lastig te bepalen zijn in termen van hun meetwaarde in de totale oppervlakte. Bijvoorbeeld: een kelder van 5 meter lengte en 4 meter breedte heeft een oppervlakte van 20 m². Als de kelder minimaal 2 meter hoog is en voldoet aan andere criteria, dan telt deze oppervlakte mee als woonoppervlakte. Dit is belangrijk, want het bepaalt de waarde van de woning.

Voorbeeld van Berekening

Stel, een kelder heeft een lengte van 5 meter en een breedte van 4 meter. De oppervlakte is dan 5m x 4m = 20 m². Als de kelder minimaal 2 meter hoog is en voldoet aan andere criteria, dan telt deze oppervlakte mee als woonoppervlakte. Dit is belangrijk, want het bepaalt de waarde van de woning. Bijvoorbeeld: een woning met een kelder van 20 m² die voldoet aan de eisen voor woonoppervlakte, heeft een hogere waarde dan een woning zonder kelder. Dit is belangrijk voor makelaars en kopers, want het bepaalt de verkoopprijs van de woning.

Overige Inpandige Ruimte

Conclusie

Bij het bepalen van de woonoppervlakte van een woning is het belangrijk om te weten of een kelder of souterrain mee mag tellen. Dit is niet altijd duidelijk, omdat er verschillende regels en criteria zijn die bepalen of een kelder wel of niet meetelt als woonoppervlakte. In dit artikel zijn de belangrijkste spelregels en voorwaarden uitgelegd die bepalen wanneer een kelder wel of niet meetelt als woonoppervlakte. Het is belangrijk om te weten dat een kelder alleen als woonoppervlakte kan worden gerekend als aan de bouwkundige eisen is voldaan, en dat een kelder die niet voldoet aan deze eisen, meestal wordt aangemerkt als overige inpandige ruimte. Dit is belangrijk voor makelaars en kopers, want het bepaalt de waarde van de woning.