Minimale Hoogte Kelder en Bouwbesluit: Wat moet je weten?

Published by Redactie on juli 11, 2025 | Category kelder

Een kelder is een ruimte die zich onder het grondniveau bevindt en vaak als bergingsruimte of technische ruimte wordt gebruikt. In sommige gevallen kan een kelder echter ook worden aangemerkt als woonruimte, mits aan bepaalde bouwkundige eisen wordt voldaan. Een van de belangrijkste eisen is de minimale hoogte van de kelder, die bepaald wordt door het Bouwbesluit. In dit artikel bespreiden we de eisen aan de minimale hoogte van een kelder volgens het Bouwbesluit, de invloed op de gebruiksoppervlakte, en de regels rondom de berekening van de bouwlagen.

Definitie en eisen aan een kelder

Volgens het Bouwbesluit moet een kelder voldoen aan bepaalde voorwaarden om als bouwlaag beschouwd te worden. Hierbij speelt de minimale hoogte een cruciale rol. De kelder moet minstens 1,5 meter hoog zijn om als bouwlaag te worden beschouwd. Dit geldt voor zowel de technische als de woonfunctie. Daarnaast moet de kelder toegankelijk zijn, bijvoorbeeld via een trap, en geschikt zijn voor woonfunctie. Dit betekent dat er voldoende ventilatie, verwarming en afwerking aanwezig moet zijn om de ruimte geschikt te maken voor bewoning.

Een kelder die alleen wordt gebruikt als bergingsruimte of technische ruimte telt niet mee in de gebruiksoppervlakte. Als de kelder echter als woonfunctie wordt gebruikt, telt deze wel mee in de gebruiksoppervlakte. Dit is belangrijk voor de berekening van de oppervlakte van een woning, omdat het kan bijdragen aan de 55% GBO/VG regel. Bij de berekening van de gebruiksoppervlakte moet ook gekeken worden naar de toegankelijkheid van de ruimte. Als de kelder bijvoorbeeld alleen toegankelijk is via een huishoudladder of een verwijderbaar luik, dan telt deze niet mee in de gebruiksoppervlakte, omdat er geen sprake is van een vloer volgens NEN 2580.

Minimale hoogte van een kelder

De minimale hoogte van een kelder is een van de belangrijkste eisen die het Bouwbesluit stelt. De kelder moet minstens 1,5 meter hoog zijn om als bouwlaag beschouwd te worden. Dit is van belang voor comfort en veiligheid. Als de kelder lager is dan 1,5 meter, dan kan deze niet als bouwlaag beschouwd worden. In sommige gevallen wordt ook gekeken naar de gemiddelde hoogte van de ruimte. Bijvoorbeeld, als het plafond in bepaalde delen lager is dan 1,5 meter, maar de overige delen wel, dan telt de kelder mogelijk toch mee als woonruimte, mits de ruimte in redelijkheid voor bewoning geschikt is.

Een kelder die als bewoonbare ruimte wordt aangemerkt, moet voldoen aan bepaalde bouwkundige eisen. De kelder moet minstens 2 meter hoog zijn, gemeten vanaf de vloer tot aan het plafond. Dit is van belang voor comfort en veiligheid. Als de kelder lager is dan 2 meter, dan kan deze niet als bewoonbare ruimte worden aangemerkt. In sommige gevallen wordt ook gekeken naar de gemiddelde hoogte van de ruimte. Bijvoorbeeld, als het plafond in bepaalde delen lager is dan 2 meter, maar de overige delen wel, dan telt de kelder mogelijk toch mee als woonruimte, mits de ruimte in redelijkheid voor bewoning geschikt is.

Invloed op de gebruiksoppervlakte

De invloed van een kelder op de gebruiksoppervlakte hangt af van de toepassing van de ruimte. Een kelder die als woonruimte wordt gebruikt, telt mee in de gebruiksoppervlakte (GO) en kan daarom meegerekend worden in de 55% GBO/VG regel. Echter, als de kelder slechts als bergingsruimte of technische ruimte wordt gebruikt, dan telt deze niet mee in de gebruiksoppervlakte. Dit is belangrijk voor de berekening van de oppervlakte van een woning, omdat het kan bijdragen aan de 55% GBO/VG regel.

De berekening van de gebruiksoppervlakte gebeurt op basis van de NEN 2580, die de regels bepaalt voor de berekening van de oppervlakte van een woning. Hierbij wordt gekeken naar de vloeroppervlakte van een ruimte of groep ruimtes, gemeten op vloerniveau, tussen de opgaande scheidingsconstructies. Dit zijn bijvoorbeeld dragende wanden, scheidingswanden en borstweringen. Trappen worden niet als scheidingsconstructies beschouwd.

Berekening van de gebruiksoppervlakte

Bij de berekening van de gebruiksoppervlakte moet ook gekeken worden naar de toegankelijkheid van de ruimte. Als de kelder bijvoorbeeld alleen toegankelijk is via een huishoudladder of een verwijderbaar luik, dan telt deze niet mee in de gebruiksoppervlakte, omdat er geen sprake is van een vloer volgens NEN 2580. Dit geldt ook voor kelders onder bijgebouwen.

De gebruiksoppervlakte wordt berekend op basis van de vloeroppervlakte van een ruimte of groep ruimtes, gemeten op vloerniveau, tussen de opgaande scheidingsconstructies. Dit zijn bijvoorbeeld dragende wanden, scheidingswanden en borstweringen. Trappen worden niet als scheidingsconstructies beschouwd.

Kelder als woonoppervlakte

Een kelder kan worden aangemerkt als woonoppervlakte, mits aan bepaalde bouwkundige eisen wordt voldaan. De kelder moet voldoende ventilatie, verwarming en afwerking hebben om als aangename woonruimte te kunnen gebruiken. Een koude onafgewerkte betonvloer en vocht maakt het niet bouwkundig geschikt als woonoppervlakte. Ook als een kelder bijvoorbeeld echt bedoeld en gebouwd is als fietsenstalling of installatieruimte (met WTW installatie, warmtepomp, etc.), dan gaat de term ‘woonoppervlakte’ niet op.

Een kelder óf een souterrain moet bouwkundig geschikt zijn als woonoppervlakte. Er moet goede ventilatie zijn, verwarming en voldoende afwerking om dat als aangename woonruimte te gebruiken. Een koude onafgewerkte betonvloer en vocht maakt het niet bouwkundig geschikt als woonoppervlakte. Ook als een kelder bijvoorbeeld echt bedoeld en gebouwd is als fietsenstalling of installatieruimte (met WTW installatie, warmtepomp, etc.), dan gaat de term ‘woonoppervlakte’ niet op.

Invloed op de waarde van een woning

De invloed van een kelder op de waarde van een woning is ook van invloed. Een goed afgewerkte kelder kan meer opleveren dan een vierkante meter boven de grond, afhankelijk van de locatie en de kwaliteit van de afwerking. Een kelder in een centraal gebied zoals Amsterdam Centrum kan bijvoorbeeld een hogere waarde hebben dan een woning in een minder centraal gebied. Dit komt doordat een kelder in een centraal gebied vaak beter is afgewerkt en beter toegankelijk is.

Een kelder die als woonruimte wordt gebruikt, telt mee in de gebruiksoppervlakte (GO) en kan daarom meegerekend worden in de 55% GBO/VG regel. Echter, als de kelder slechts als bergingsruimte of technische ruimte wordt gebruikt, dan telt deze niet mee in de gebruiksoppervlakte. Dit is belangrijk voor de berekening van de oppervlakte van een woning, omdat het kan bijdragen aan de 55% GBO/VG regel.

Conclusie

Een kelder is een ruimte die zich onder het grondniveau bevindt. De definitie van een kelder in het Bouwbesluit is niet eenduidig, maar er zijn wel bepaalde criteria waaraan een kelder moet voldoen. Een kelder is een ruimte die zich onder het grondniveau bevindt. In sommige gevallen wordt een kelder ook als een bouwlaag beschouwd, afhankelijk van de toepassing en de hoogte van de ruimte.