Pim Kelders: Van Vak Pim Tot Verdediger van Campusveiligheid en Universitaire Diversiteit

Published by Redactie on juli 12, 2025 | Category kelder

In de Nederlandse politieke en maatschappelijke geschiedenis is de naam Pim Fortuyn een symbool voor provocatie, leiderschap en een brug tussen het establishment en de gewone burger. Echter, in de huidige context speelt de naam "Pim" een nieuwe rol. Pim Kelders, actief binnen de UniversiteitsPartij (UP) en als lid van de studentenraad van de Vrije Universiteit (VU), is een jonge, politieke figuur die zich niet alleen inzet voor campusveiligheid, maar ook voor het behoud van maatschappelijke diversiteit en een brede universiteit. Zijn inzichten en acties bieden een interessant kader voor discussies rondom veiligheid, gemeenschapsgevoel en het functioneren van een moderne universiteit, thema’s die relevant zijn binnen het domein van real estate, renovatie en constructie van educatieve en studentenaccommodaties.

Pim Kelders en Campusveiligheid

Pim Kelders is voorzitter van de UniversiteitsPartij (UP) aan de Vrije Universiteit en doet op dit moment mee aan de studentenraadsverkiezingen. Zijn focus ligt op het vergroten van de veiligheid op campus, zonder het open karakter van de universiteit in gevaar te brengen. Volgens Kelders is de huidige situatie op de VU-campus problematisch. Hij benoemt onder andere de aanwezigheid van "ongure types" – oudere mannen met lang haar en veel gezichtsbeharing – die zich vaak doelloos gedragen en soms zelfs in slaapzakken in de kelders van gebouwen liggen. Deze situatie kan het gevoel van onveiligheid vergroten, vooral bij vrouwelijke studenten en medewerkers.

Kelders benadrukt dat het vooral gaat om een gevoel, niet per se om echte gevaarlijke situaties. Toch zijn er concrete gevallen waarin dingen zijn gestolen of deuren zijn opengebroken. Zijn voorstel om dagpasjes in te voeren is bedoeld om toegang te beperken en het gevoel van toezicht te vergroten. Hij ziet dit als een manier om de campusveiligheid te verbeteren zonder de open en academische sfeer volledig te verliezen.

Daarnaast benadrukt Kelders dat het belangrijk is om mensen die zich misdragen op hun gedrag aan te spreken. In zijn ogen is dit echter niet meer zo gemakkelijk als vroeger. Jongeren zijn minder geneigd om zich door anderen te laten corrigeren. Het is een generatieding, zegt hij, en verandering in menselijk gedrag is moeilijk.

De Rol van Toezicht en Campuscultuur

Toezicht is volgens Kelders een essentieel onderdeel van een veilige campus. Hij benadrukt dat dit niet betekent dat de campus volledig afgesloten moet worden, maar dat er wel een zichtbaar aanwezigheid moet zijn. Op de VU-campus is er een zekere eenkennigheid, een fenomeen dat Kelders wil aanpakken. Mensen groeten elkaar niet in de liften en gangen, en dat kan leiden tot een verlaagd gevoel van verbondenheid. Hij stelt voor om via campagnes dit gevoel van verbinding te versterken. Een campus waar mensen elkaar herkennen en begroeten, kan bijdragen aan een betere veiligheid.

Hoewel Kelders bekent dat het veranderen van cultuur een moeilijke taak is, ziet hij het als een noodzakelijke uitdaging. Mensen die gezien worden, gedragen zich volgens hem minder snel asociaal. Zijn visie is gericht op het creëren van een campus die zowel open als veilig is – een idee dat ook van belang kan zijn voor de planning en ontwerp van universiteitsgebouwen.

Pim Kelders en het Financiële Verdeelmodel van de VU

Een ander belangrijk thema waarin Kelders actief is, is het financiële verdeelmodel van de VU. Tijdens een vergadering van de medezeggenschap werd besproken of het huidige model genoeg bescherming biedt voor opleidingen die weinig studenten trekken. Kelders benadrukte hierbij het belang van het behoud van een brede universiteit. Hij vroeg de VU-bestuursleden om een toezegging dat de universiteit haar diversiteit zal behouden, ook als het financiële model verandert.

Volgens Kelders is het belangrijk dat de VU niet alleen bèta’s en techneuten aantrekt, maar ook studenten uit andere richtingen. Hij benadrukte dat het huidige verdeelmodel via profileringsgelden mogelijkheden biedt voor faculteiten om kwetsbare opleidingen te handhaven. Tegelijk benadrukten de bestuursleden dat het verdeelmodel niet bedoeld is om te sturen waar faculteiten hun geld aan besteden. Het is een beleidsarm model dat juist moet laten zien hoe de bestuursleden hun prioriteiten zetten.

Pim Kelders en het UP-bestuur

Als voorzitter van de UP, benadrukt Kelders de drie pijlers van zijn partij: duurzaamheid, een levendige campus en een universitaire studentenraad (USR) die alle studenten vertegenwoordigt. Volgens hem was duurzaamheid vroeger geen issue voor de USR, maar is het nu een centraal thema. Dit toont aan dat de UP een duidelijke invloed heeft gehad op de agenda van de studentenraad.

Bij de verkiezingen benadrukt hij ook het belang van een USR die daadwerkelijk alle studenten vertegenwoordigt. Hij ziet dat als een essentieel onderdeel van een democratische en representatieve campus. Zijn visie is gericht op inclusiviteit, diversiteit en een sterke studentenraad die de belangen van alle studenten behartigt.

De Relevatie voor Real Estate, Renovatie en Constructie

Hoewel Pim Kelders niet direct betrokken is bij de bouw- of renovatie-industrie, zijn ideeën en beleidsvoorstellen gericht op campusveiligheid, toezicht en de aanpak van problemen zoals asociaal gedrag en onveiligheid hebben directe implicaties voor de ontwerp- en bouwpraktijk van universitaire gebouwen. Bijvoorbeeld:

Openheid versus beveiliging: De vraag hoe een gebouw open en toegankelijk kan blijven, terwijl tegelijk het gevoel van veiligheid wordt vergroot, is een kernprobleem in architectuur en ontwerp. Kelders’ voorstel van dagpasjes en toezicht is een voorbeeld van hoe deze balans kan worden gespannen.
Toezicht en toegang: Gebouwen kunnen worden ontworpen met zichtbare toegangspunten, camera’s en andere beveiligingsmaatregelen die het gevoel van veiligheid versterken, zonder de openheid van het gebouw in gevaar te brengen.
Menselijke interactie en sfeer: De invloed van menselijk gedrag op het gevoel van veiligheid maakt duidelijk dat de sfeer van een gebouw een rol speelt. Gebouwen kunnen worden ontworpen om sociale interactie te bevorderen – bijvoorbeeld via open ruimtes, zitplaatsen en andere elementen die mensen ertoe aanzet om met elkaar te communiceren.

Binnen renovatieprojecten en nieuwbouw van universitaire campusgebouwen kunnen deze ideeën worden geïntegreerd om zowel functioneel als maatschappelijk verantwoorde ruimtes te creëren.

Conclusie

Pim Kelders is een jonge figuur die actief is in de politieke en maatschappelijke arena van de Vrije Universiteit. Zijn focus op campusveiligheid, toezicht, inclusiviteit en het behoud van een brede universiteit biedt een waardevolle visie voor de toekomst van educatieve instellingen. Zijn ideeën hebben niet alleen betrekking op politiek en maatschappij, maar ook op architectuur, bouw- en renovatiepraktijk.

Het ontwerp en de functie van universiteitsgebouwen kunnen aanzet geven tot een veiligere, interactievere en inclusievere campus. De balans tussen openheid en beveiliging is hier een centrale uitdaging. De visie van Kelders benadrukt dat het bouwen en beheren van educatieve ruimtes niet alleen een technische, maar ook een maatschappelijke taak is.

Zijn werk binnen de UP en als kandidaat voor de studentenraad toont aan dat politiek en architectuur elkaar kunnen beïnvloeden – en dat de toekomst van universitaire campuses ook wordt bepaald door de visies van jonge, politieke leiders.