GHB-verslaving en herstel: Een persoonlijke reis naar zelfontdekking

Het verhaal van Renee Kelder is een krachtig voorbeeld van hoe drugsverslaving zich op een subtiele en langzaam manier kan ontwikkelen, zelfs in het midden van een normaal levend en actief leven. Haar ervaring met GHB (gamma-hydroxybutyraat) en andere drugs toont aan dat verslaving niet altijd in de vorm van duidelijke tekenen verschijnt, maar soms verborgen kan blijven achter het alledaagse.

In haar boek De parttime-junkie beschrijft Renee hoe ze gedurende jaren in een toxische cyclus leefde, zonder zich bewust te zijn van de verslavende aard van GHB. Haar verhaal is niet alleen persoonlijk, maar ook een waarschuwing en een bron van kennis voor jongeren, ouders en professionals die drugsgebruik en verslaving willen begrijpen.

De aard van GHB en zijn risico’s

GHB is een chemische verbinding die al decennia bekend staat als een recreatieve drug, vooral populaire in de party- en techno-cultuur. Het wordt vaak genomen om te ontspannen, de euforie te voelen of de angst te onderdrukken. GHB heeft echter ook een zeer verslavende aard. In de informatie uit de bronnen is duidelijk te zien dat GHB vergelijkbare verslavingsmechanismen heeft als heroïne, wat maakt dat het een serieuze risicofactor is voor wie het gebruikt.

Renee Kelder benadrukt dat ze GHB als een middel zag om haar angst en onzekerheid te onderdrukken. Ze beschrijft hoe ze in eerste instantie niet dacht aan de gevolgen, omdat het voelde alsof het haar zelfvertrouwen verhoogde. Maar na verloop van tijd ontdekte ze dat ze verslaafd was, en dat het haar controle over haar leven had ontnomen.

Het gevaar van de "highly functional addict"

Een van de meest interessante en beunvoeglijke aspecten van Renee’s verhaal is het concept van de “highly functional addict”. Zij leefde op een manier die van buitenaf normaal leek. Ze werkte, studeerde en deed aan sociale activiteiten. Haar verslaving was voor haar omgeving moeilijk zichtbaar, omdat ze geen duidelijke tekenen van verslaving vertoonde. Ze voerde een normale levensstijl, maar onder de oppervlakte groeide de verslaving zich verder uit.

Renee benadrukt dat ze zelfs in de verslavingszorg werkte, terwijl ze op dat moment nog drugs gebruikte. Haar verhaal illustreert hoe verslaving niet altijd met duidelijke tekenen gepaard gaat en hoe moeilijk het is voor dierbaren om de ernst van de situatie in te zien.

Het moment van wending

Het dieptepunt in Renee’s verhaal was het moment dat ze besloot om haar moeder te bellen. Deze stap was voor haar een grote overwinning, omdat het betekende dat ze eindelijk haar verslaving onder ogen wilde zien. Het afkicken van GHB was volgens haar zwaar en emotioneel. Ze had het gevoel dat ze zestien jaar van haar leven had verloren aan drugsgebruik en het bedrieglijke idee dat ze in controle was.

Haar reis naar herstel begon met het loslaten van oude relaties en het herstellen van contact met familie. In de afkickkliniek besefte ze pas de echte mate van haar verslaving. Ze moest leren om met haar angst en onzekerheid te leven, zonder de onderdrukkende werking van drugs.

Waarom het verhaal van Renee Kelder relevant is

Renee Kelder’s verhaal is niet alleen een persoonlijke reis naar herstel, maar ook een waarschuwing over de gevaarlijke aard van GHB. Haar ervaringen tonen aan dat drugsverslaving zich niet altijd in duidelijke vormen manifesteert, en dat zelfs intelligente, goed opgeleide mensen aangetrokken kunnen worden door de illusie van controle.

Haar boek De parttime-junkie is een open en kwetsbare uiteenzetting van haar ervaringen, en het biedt inzichten voor jongeren die in aanraking komen met GHB of andere drugs. Het benadrukt ook het belang van bewustwording, het herkennen van vroege signalen van verslaving en het zoeken naar hulp als het nodig is.

Renee benadrukt ook dat het belangrijk is om het gesprek over drugsgebruik aan te gaan, zowel binnen gezinnen als in de scholen. Ze doet regelmatig gastcolleges op scholen om jongeren te informeren over de gevaren van GHB en andere drugs, en ze wil haar ervaring gebruiken om anderen te helpen.

De rol van ondersteuning en herstel

Een van de meest krachtige boodschappen in Renee’s verhaal is dat herstel mogelijk is, maar dat het veel moed en ondersteuning vereist. Ze benadrukt dat het niet alleen om het stoppen met drugs gaat, maar ook om het opbouwen van een nieuw levensstijl. Ze moest leren om met haar angst en onzekerheid te leven, zonder dat drugs haar de controle ontnamen.

Ze beschrijft hoe ze na het afkicken langzaam terugkwam naar een normaal leven. Ze studeerde verder, begon te sporten, en leerde hoe ze zichzelf kon vertrouwen zonder dat ze drugs nodig had. Haar verhaal toont aan dat herstel mogelijk is, maar dat het niet gemakkelijk is.

Conclusie

Renee Kelder’s verhaal is een krachtige illustratie van hoe drugsverslaving zich kan ontwikkelen, zelfs in het midden van een normaal levend en actief leven. Haar ervaringen met GHB tonen aan dat verslaving niet altijd duidelijk zichtbaar is, en dat het belangrijk is om bewust te zijn van de risico’s van drugsgebruik.

Haar reis naar herstel benadrukt het belang van ondersteuning, bewustwording en het zoeken naar hulp als het nodig is. Haar verhaal is niet alleen een persoonlijke reis, maar ook een bron van kennis en waarschuwing voor jongeren, ouders en professionals die drugsgebruik en verslaving willen begrijpen.

Het verhaal van Renee Kelder benadrukt ook het belang van open gesprekken over drugsgebruik en verslaving. Ze wil haar ervaring gebruiken om anderen te helpen, en ze benadrukt dat het belangrijk is om de waarheid over drugs te delen, zodat jongeren bewust kunnen kiezen.

Haar reis naar herstel is een krachtig voorbeeld van hoe iemand kan herstelde, maar het is ook een waarschuwing over de gevaarlijke aard van GHB en andere drugs. Haar verhaal benadrukt dat verslaving niet altijd in duidelijke vormen verschijnt, en dat het belangrijk is om vroege signalen te herkennen en hulp te zoeken als het nodig is.

Bronnen

1. NRC.nl - Anderen namen een wijntje, ik een buisje G