Jort Kelder en het juridische conflict over nepadvertenties op Twitter: wat betekent dit voor contentcreators en digitale verantwoordelijkheid?
In de digitale wereld is de grens tussen vrije meningsuiting en verantwoordelijke contentcreatie vaak wazig. Jort Kelder, bekende mediafiguur en journalist, heeft in 2023 en 2024 juridisch stappen ondernomen tegen Google en Twitter vanwege het verspreiden van nepadvertenties en neptweets die misbruik maakten van zijn portret. Deze zaken zijn niet alleen relevant voor Kelder zelf, maar ook voor andere contentcreators, ondernemers en professionals die online actief zijn. De discussie over verantwoordelijkheid van platforms bij het verspreiden van bedrieglijke content is complex en hangt af van wettelijke kaders, technologische mogelijkheden en ethiek.
Deze artikelen geeft een overzicht van de juridische geschiedenis van Kelders rechtszaken, de argumentatie van zowel hem als Twitter, en de betekenis hiervan voor contentcreators en het gebruik van sociale media in het brede spectrum van media, politiek en entertainment.
Juridische geschiedenis en uitspraak
In maart 2022 startte Jort Kelder samen met Alexander Klöpping, Arjen Lubach en Willem Middelkoop een rechtszaak tegen Google. Kort daarna voegde hij ook Twitter toe aan deze rechtsactie. De rechtszaken werden vooral aangevochten op grond van het feit dat nepadvertenties met het portret en naam van bekende Nederlanders, waaronder Kelder zelf, werden verspreid door Twitter. Deze advertenties hadden vaak het doel om mensen te laten klikken op links naar bedrieglijke bitcoinaanbieders.
Een typisch voorbeeld zijn de zogenaamde scamtweets, nepberichten die lijken op nieuwsartikelen. Hierin wordt vaak een bekende figuur genoemd, bijvoorbeeld in een zin als: “De microfoon bleef aanstaan toen het live werd uitgezonden!” Deze zinnen worden gebruikt om slachtoffers te verleiden tot het volgen van een link die naar een financieel schandaal leidt.
De rechtsbank heeft in mei 2024 uitspraak gedaan in beide zaken. Het oordeel was dat Google en Twitter niet aansprakelijk zijn voor de verspreiding van deze nepadvertenties en neptweets. De rechtbank stelde dat het voor platforms als Twitter technisch ondoenlijk is om alle scamtweets volledig te verbannen, omdat het moeilijk is om nepnieuws te herkennen als advertentie. Ook stelde de rechtbank dat het niet duidelijk was dat Twitter direct betrokken was bij het plaatsen van de advertenties in de tijdlijnen van gebruikers.
Kelders argumentatie en ethiek
In de rechtszaak eiste Jort Kelder dat Twitter de verspreiding van de neptweets zou stoppen, omdat het om betalende advertenties ging. Hij stelde dat Twitter verantwoordelijk was voor het verder verspreiden van deze berichten, ook al kwamen ze van derdepartijen. Zijn advocaat wees erop dat de tweets op grote schaal werden verspreid tegen betaling en dat Kelder geen toestemming had gegeven voor het gebruik van zijn portret.
Kelder stelde dat deze rechtszaak niet alleen ging over zijn eigen belangen, maar ook over het beschermen van andere burgers die slachtoffer kunnen worden van dergelijke bedriegen. In zijn verklaringen benadrukte hij dat het niet om hem zelf ging, maar om de "brandweerman die wordt misleid".
Twitter daarentegen stelde dat het bedrijf actief maatregelen neemt tegen scamtweets, maar dat het technisch ondoenlijk is om deze volledig te voorkomen. De platformverantwoordelijken benadrukten dat het niet duidelijk is hoe Twitter zou moeten onderscheiden tussen nepnieuws en echte nieuwsberichten, en dat het gebruik van bekende namen en portretten vaak niet direct verbonden kan worden met advertentieactiviteiten.
Implicaties voor contentcreators en digitale verantwoordelijkheid
De rechtszaken tegen Twitter en Google hebben belangrijke gevolgen voor contentcreators, influencers en mediafiguren. Deze zaken illustreren de wijdverspreide uitdagingen die professionele en amateur contentcreators tegenkomen in de digitale wereld. Het volgende zijn enkele kwesties die hieruit naar voren treden:
1. Verantwoordelijkheid van platforms
De uitspraak van de rechtbank benadrukt dat platforms zoals Twitter niet automatisch aansprakelijk zijn voor het verspreiden van bedrieglijke content. Dit betekent dat contentcreators en gebruikers van sociale media verantwoordelijk zijn voor de content die zij publiceren en delen. Het is belangrijk om zorgvuldig te zijn met het delen van berichten, vooral als het gaat om financiële of persoonlijke informatie.
2. Misbruik van identiteit en beeltenis
Een van de kernproblemen in deze rechtszaken is het misbruik van het portret en de naam van bekende personen. In de digitale wereld is het gemakkelijk om een nepaccount te maken of een beeld te gebruiken dat lijkt op een bekende persoon. Dit brengt ethische en juridische vragen met zich mee. Het is belangrijk om te weten dat het ongeoorloofde gebruik van een beeltenis in commerciële contexten vaak wettelijk verboden is. Als contentcreators betrokken zijn bij commerciële activiteiten, is het aanbevolen om toestemming te verkrijgen voor het gebruik van beeltenissen of namen.
3. Invloed van algoritmen op contentverspreiding
Twitter en andere platforms gebruiken algoritmen om content te sorteren en te verspreiden. Deze algoritmen kunnen betalende advertenties en nepberichten verspreiden, afhankelijk van de interactie van gebruikers. Het is belangrijk om te begrijpen hoe deze algoritmen werken en hoe ze kunnen beïnvloeden wat gebruikers zien. Dit is niet alleen van belang voor contentcreators, maar ook voor gebruikers die gevoelig kunnen zijn voor bedriegen.
4. Rechtszaken en digitale rechten
De rechtszaken tegen Twitter en Google laten zien dat het juridische kader rond digitale rechten en verantwoordelijkheid nog niet volledig ontwikkeld is. De uitspraak van de rechtbank benadrukt dat platforms niet automatisch verantwoordelijk zijn voor het verspreiden van bedrieglijke content, maar dat contentcreators verantwoordelijk zijn voor hun eigen publicaties. Dit betekent dat het belangrijk is om te weten wat de rechten en verantwoordelijkheden zijn bij het delen en maken van content.
5. Ethiek en verantwoordelijkheid bij contentcreators
Een van de belangrijkste lessen uit deze rechtszaken is dat ethiek en verantwoordelijkheid belangrijk zijn bij het maken en delen van content. Als contentcreators betrokken zijn bij commerciële activiteiten, is het belangrijk om eerlijk te zijn en transparant te zijn over de bedoeling van de content. Het is ook belangrijk om niet in te stappen in praktijken die anderen kunnen misleiden of bedriegen.
Conclusie
De rechtszaken tegen Google en Twitter door Jort Kelder illustreren de complexiteit van digitale verantwoordelijkheid in de moderne maatschappij. De uitspraak van de rechtbank benadrukt dat platforms zoals Twitter niet automatisch aansprakelijk zijn voor het verspreiden van bedrieglijke content, maar dat contentcreators verantwoordelijk zijn voor hun eigen publicaties. Deze zaken hebben belangrijke gevolgen voor contentcreators, influencers en mediafiguren.
De discussie over verantwoordelijkheid van platforms bij het verspreiden van bedrieglijke content is belangrijk, omdat het betrekking heeft op de ethiek en het juridische kader van digitale media. Het is belangrijk om te weten dat het gebruik van beeltenissen en namen in commerciële contexten vaak wettelijk verboden is, en dat het belangrijk is om transparant te zijn over de bedoeling van content. Deze zaken hebben geleid tot een brede discussie over de rol van contentcreators in de digitale wereld.
Bronnen
Related Posts
-
Kelder- en zolderisolatie: Energiebesparing en comfort verbeteren door thermische isolatie
-
Vasten, Vrede en Vormgeving van de Kerkruimte in Religieuze Contexten
-
Urbanus in de kelder: het verhaal achter het Walhalla-archief
-
Walhalla Symfonie: De elektronische luisterreis van Theo Stokkink en haar invloed op geluidscultuur
-
Afgezonderd gezin in Drentse kelder: impact op woningbouw, woninginspecties en maatschappelijke betrokkenheid
-
Onderzoek en toepassing van eMental Health interventies aan de Universiteit Twente
-
De invloed van een kelder op de EPC-berekening in Uniec 2
-
Umami in de keuken: een essentieel gereedschap voor smaakversterking