Crypto-oplichting: hoe fraudeurs met callcenters en psychologische tactieken mensen leiden tot verlies van hun spaargeld

Crypto-investeringen worden tegenwoordig vaak voorgesteld als een snelle weg naar financiële vrijheid. Echter, de praktijk leert dat deze beloften vaak niet kloppen. In de afgelopen jaren zijn er talloze gevallen van oplichting gerapporteerd waarbij slachtoffers hun spaargeld verloren zijn gegaan aan valse cryptoplatforms. De fraude wordt vaak uitgevoerd door callcenters in het buitenland, waarin medewerkers gebruik maken van psychologische tactieken en vertrouwen opbouwen bij slachtoffers, om hen tot investeringen over te halen. Dit artikel presenteert een overzicht van hoe deze oplichting opereert, welke technieken er gebruikt worden, en welke maatregelen slachtoffers kunnen nemen om zich te beschermen.

Hoe crypto-oplichting werkt

De oplichting begint vaak met een aantrekkelijke advertentie. Deze wordt vaak gestuurd via e-mail of social media en belooft snelle winsten met beleggingen in cryptovaluta. Een voorbeeld is de campagne van het platform The Crypto Genius, waarin belofte gedaan wordt van financiële onafhankelijkheid binnen een aantal maanden. De advertentie is vaak gepersonaliseerd en bevat aanbevelingen van bekende mediafiguren of populaire tv-programma’s. Deze dingen werken om het vertrouwen van de slachtoffer op te bouwen.

Wanneer iemand zich aanmeldt, volgt er een gesprek met een zogenaamde financiële adviseur. Deze adviseur doet professioneel en betrouwbaar, maar is in werkelijkheid een medewerker van een callcenter in het buitenland. Deze callcenters zijn vaak gevestigd in landen waar het juridisch kader minder strikt is, zoals Georgië. Daar werken agenten zoals Melanie Novak of George, die met een buitenlandse klantengroep werken.

De agenten gebruiken psychologische tactieken om het vertrouwen van de klant op te bouwen. Ze stellen persoonlijke vragen over het leven, het werk en toekomstplannen van de klant. Vervolgens passen ze hun verhaal aan die informatie aan, bijvoorbeeld door te stellen dat beleggen in crypto zou kunnen helpen om een droom van een vakantiehuis te realiseren. Deze aanpak maakt het voor de klant makkelijker om in te gaan op de investering.

Na een eerste kleine betaling wordt de slachtoffer vaak getoond aan een grafiek die aantoont dat hun geld snel groeit. Deze grafiek is vaak nep, maar de visuele presentatie is overtuigend genoeg om de slachtoffer verder te beïnvloeden. Als het vertrouwen is opgebouwd, wordt er druk uitgeoefend om meer geld te investeren, vaak onder het voorwendsel dat het een laatste kans is om de winst te verhogen.

De rol van callcenters in crypto-oplichting

Callcenters zoals die in Tbilisi, de hoofdstad van Georgië, zijn centraal in deze vorm van oplichting. Hier werken medewerkers in kantoren met verduisterende ramen, waarbinnen ze gesprekken voeren met slachtoffers over de hele wereld. Ze gebruiken platforms zoals Golden Currencies en Telegram om contact te houden met hun klanten en collega’s.

De werkdag van een agent begint met het inchecken en het opzetten van hun headset. Ze loggen vervolgens in op het dashboard van het cryptoplatform en beginnen met het bellen van klanten die al eerder contact hebben gehad. Deze klanten zijn vaak mensen die zich eerder hebben aangemeld, maar niet direct hebben geïnvesteerd. De doelstelling is om hen over te halen om uiteindelijk toch geld over te maken.

Een voorbeeld is het geval van Arthur Koopman uit Flevoland. Hij had zich aangemeld via een Facebookadvertentie en werd belast door agent George, die Engels sprak met een Zuid-Europees accent. George wist Koopman over te halen om zijn eerste investering van 250 euro te doen. Daarna volgden meer investeringen, waarbij Koopman telkens werd voorgesteld aan een grafiek die aantoond dat zijn geld razendsnel groeide. Deze investeringen werden ondersteund door persoonlijk contact, waarbij George zich als een betrouwbare accountmanager voorstelde.

Hoewel de interacties professioneel klonken, was de bedoeling van het callcenter om zo veel mogelijk geld los te peuteren. De medewerkers wisten dat hun klanten vaak emotioneel kwetsbaar waren, en maakten daar gebruik van. In gesprekken werden ze vaak onder druk gezet om extra investeringen te doen, bijvoorbeeld met de belofte dat het de laatste kans was om winst te maken.

Psychologische druk en valse garanties

Een van de kernstrategieën van crypto-oplichters is het creëren van emotionele druk. Als een slachtoffer aarzelt of twijfelt, wordt er vaak het gevoel gewekt dat het stoppen van de investering betekent dat het eerder geïnvesteerde geld verloren is. Dit kan leiden tot paniek en wanhopige situaties, zoals in het geval van een 80-jarige man uit IJmuiden die 25.000 euro verloor. Hij had zich aangemeld via een e-mailadvertentie en werd via een gesprek over de telefoon met een zogenaamde financiële adviseur verbonden. De adviseur beloofde hem dat hij met een kleine inleg binnenkort financieel onafhankelijk zou zijn. De man geloofde het verhaal en investeerde zijn spaargeld.

Wanneer het duidelijk werd dat de investeringen niets opbrachten, werden er valse garanties aangereikt. Slachtoffers werden gebeld door mensen die zich voorstelden als "recovery assistants". Deze mensen beloofden dat het verloren geld teruggebracht kon worden, maar vroegen vooraf een extra betaling. Veel slachtoffers werden hierdoor verder in de val gelokt. In sommige gevallen veranderden ze uiteindelijk hun telefoonnummer om voortdurend telefoontjes van deze valse hulpverleners te kunnen ontwijken.

Een voorbeeld van deze tactiek is te zien in het geval van een vrouw die emotioneel in paniek raakte en uiteindelijk 10.000 euro extra overmaakte. De oplichter, Andrew, veranderde zijn houding van betrouwbaar naar streng en dwong haar om het geld te overmaken. Hij gebruikte een nepbrief van “Blockchain” om haar te overtuigen, maar deze brief bleek later een vervalsing te zijn. De brief was niet goed geschreven en werd opnieuw gebruikt voor andere slachtoffers. Zodra de vrouw de betaling had gedaan, verdween ze uit beeld, en kon ze geen geld terugkrijgen.

De schaduwinfrastructuur achter crypto-oplichting

De organisatie van crypto-oplichting is meestal goed georganiseerd en bestaat uit meerdere lagen van anonimiteit. De callcenters worden vaak aangestuurd door bedrijven die zichzelf verbergen achter tientallen andere bedrijven. Deze schaduwinfrastructuur maakt het voor autoriteiten moeilijk om de oplichters te achterhalen en te vervolgen.

Een voorbeeld hiervan is het gebruik van nep-klachtendesk, die slachtoffers vaak aanhoudt om ze langer vast te houden. De medewerkers van deze desks reageren traag of weigeren om te helpen, wat ervoor zorgt dat de slachtoffers hun geld langer in het platform laten staan. Hoe langer het geld op het platform blijft, hoe langer de oplichters het kunnen gebruiken.

De organisatie van deze schaduwinfrastructuur is vaak internationaal. Callcenters werken met kantoren in verschillende landen en betalen hun medewerkers via een complexe keten van bedrijven. Deze keten is zorgvuldig opgebouwd om het voor de autoriteiten lastig te maken om de oplichters te identificeren.

Bescherming tegen crypto-oplichting

Om zich te beschermen tegen crypto-oplichting is het belangrijk om kritisch te zijn over aantrekkelijke beloften. Crypto-investeringen kunnen rendement opleveren, maar het is belangrijk om te weten dat het ook risico’s met zich meebrengt. Het is verstandig om investeringen altijd te bespreken met een erkende financiële adviseur en nooit direct te reageren op e-mails of advertenties die beloven van snelle winsten.

Een andere manier om zich te beschermen is het gebruik van bankieren via erkende platforms. Niet elk cryptoplatform is betrouwbaar. Het is verstandig om investeringen alleen te doen via platforms die gereguleerd zijn en bekend staan om hun betrouwbaarheid.

Als iemand wel oplichting heeft ondervonden, is het belangrijk om zo snel mogelijk contact op te nemen met de betrokken bank of autoriteiten. Het is mogelijk dat het verloren geld niet terug te krijgen is, maar het is belangrijk om dit te melden zodat andere slachtoffers kunnen worden gewaarschuwd.

Conclusie

Crypto-oplichting is een serieuze vorm van fraude die vaak uitgevoerd wordt door callcenters in het buitenland. De oplichters gebruiken psychologische tactieken en valse garanties om slachtoffers tot investeringen over te halen. Het is belangrijk om kritisch te zijn over aantrekkelijke beloften en investeringen altijd via erkende platforms te doen. Als iemand al oplichting heeft ondervonden, is het belangrijk om zo snel mogelijk contact op te nemen met de betrokken autoriteiten. Door bewustzijn te creëren over deze vorm van oplichting kan het aantal slachtoffers verminderen.

Bronnen

  1. Groene.nl – Meekijken met crypto-oplichters
  2. Jutter.nl – IJmuidenaar voor meer dan 25.000 euro opgelicht via Bitcoin-beleggingsfraude
  3. Platform Investico.nl – Internationale cryptofraudeurs maken minstens 275 miljoen dollar buit

Related Posts