Fundering van bruggetjes: Technieken, toepassingen en keuzes voor duurzaamheid en stabiliteit

In de infrastructuur van Nederland, waar vele wegen, wegenverbindingen en natuurgebieden door watergangen, slooten, spoorwegen of bebouwde omgevingen worden onderbroken, zijn bruggetjes een essentiële constructie. Deze constructies zorgen voor een veilige overgang en een vlotte doorstroming. Echter, de kwaliteit en duurzaamheid van een bruggetje hangen sterk af van de kwaliteit van zijn fundering. De fundering is het fundament waarop de brug rust en waarvan het verloop de stabiliteit, levensduur en veiligheid bepalen. In dit artikel worden de funderingstechnieken, toepassingen en materialen voor bruggetjes besproken, met aandacht voor de praktijk, de materialen en de relevante bouwnormen.

Het belang van een stabiele fundering voor bruggetjes

Een bruggetje is een constructie die meestal lichter is dan een volwaardige brug, maar desondanks moet het voldoen aan hoge eisen qua stabiliteit en veiligheid. De fundering van een bruggetje is verantwoordelijk voor het overbrengen van belastingen naar de ondergrond en zorgt ervoor dat de constructie niet instabiel raakt bij verkeer of bij veranderingen in de ondergrond. Zowel bij fiets- en voetgangersbruggen als bij ecoducten of bruggen over watergangen is een goed ontworpen fundering onmisbaar.

De fundering moet rekening houden met verschillende factoren, zoals de belasting die op de brug rust (bijvoorbeeld fietsverkeer, voetgangers of dieren), de bodemgesteldheid, en de omgevingsfactoren zoals waterstand of mogelijke zettingsgevoelige grond. In complexe situaties, zoals in bebouwde stedelijke gebieden of in natuurgebieden met hoge ecologische eisen, is een professionele aanpak essentieel.

Funderingstechnieken voor bruggetjes

Tijdens projecten voor bruggetjes worden verschillende funderingstechnieken ingezet, afhankelijk van de bodemgesteldheid, de belasting en de locatie. De volgende technieken worden vaak gebruikt:

Fundering op palen

Fundering op palen wordt vaak toegepast in situaties met zettingsgevoelige of slappe grond. Deze techniek bestaat uit het steken van palen die diep in de grond worden geboord om de belastingen van de brug naar een stabielere bodemlaag over te brengen. Deze methode is vooral geschikt voor fietsbruggen of ecoducten waar de ondergrond minder dragend is.

In het geval van een brug over een sloot of watergang is het vaak noodzakelijk om palen te gebruiken om de brug stabiel te houden, vooral als de bodem onder water niet stevig genoeg is om de belasting op te nemen. Deze funderingstechniek is robuust en biedt een lange levensduur.

Fundering op staal

Wanneer de ondergrond draagkrachtig genoeg is, kan een fundering op staal worden toegepast. Hierbij worden stalen funderingsconstructies gebruikt die in de grond worden aangebracht. Deze techniek is lichter dan fundering op palen, maar kan eveneens zeer stabiel zijn. Fundering op staal is vaak toegepast bij voetgangersbruggen of wandelbruggen in stedelijke omgevingen waar er minder zettingsrisico’s zijn.

Aanbrengen van poeren en funderingsbalken

Poeren en funderingsbalken vormen een belangrijk onderdeel van de fundering van bruggetjes. Deze constructies zorgen ervoor dat de belastingen van de brug over een groter oppervlak worden verspreid, wat voorkomt dat de ondergrond te veel druk ondervindt. Poeren worden meestal onder de landhoofden of pijlers aangebracht, terwijl funderingsbalken tussen de poeren worden gestort.

Bij een typisch bruggetjesproject wordt eerst een paalfundering aangebracht, gevolgd door het storten van beton voor de landhoofden en pijlers. Deze constructies vormen het fundament waarop de brugliggers worden geplaatst. De liggers zijn vaak vervaardigd uit beton en worden met grote kranen op hun plek gelegd, zoals in het geval van een project waarbij de liggers per boot werden vervoerd over het IJsselmeer.

Prefab- of in situ gestorte constructies

De keuze tussen prefab- en in situ gestorte constructies hangt af van de omstandigheden op de bouwlocatie. Prefab-elementen worden vervaardigd onder geconditioneerde omstandigheden en kunnen sneller worden geïnstalleerd, wat de bouwtijd verkort. Deze methode is vaak aantrekkelijk in bebouwde omgevingen waar er weinig ruimte is voor het storten van beton op locatie.

In situ gestorte constructies worden daarentegen direct op de locatie gemaakt en bieden meer flexibiliteit bij complexe situaties. Deze methode is bijvoorbeeld geschikt voor bruggetjes die moeten passen in een natuurlijke omgeving of waarbij de bodemgesteldheid onregelmatig is.

Materialen en duurzaamheid in brugfunderingen

De keuze van materiaal voor een fundering van een bruggetje heeft een grote invloed op de duurzaamheid, de onderhoudsbehoefte en de esthetiek van de constructie. In de praktijk worden verschillende materialen ingezet, afhankelijk van de eisen van het project.

Beton

Beton is een veelgebruikt materiaal in brugfunderingen, vooral in combinatie met voorspanning en ultra hoge sterkte beton. Beton is sterk, duurzaam en vereist weinig onderhoud. Ultra hoge sterkte beton biedt extra voordelen, zoals een grotere dichtheid en een lagere onderhoudsbehoefte. Dit maakt het geschikt voor bruggetjes in agressieve omgevingen, zoals in de buurt van water of in natuurgebieden.

De gebruikte betonconstructies worden meestal ontworpen volgens de geldende Eurocodes en zijn afgestemd op de specifieke eisen van het project. In situ gestort beton en prefab betonconstructies kunnen allebei worden gebruikt, afhankelijk van de omstandigheden.

Staal

Staal is een lichtere en flexibele optie voor funderingen van bruggetjes, vooral in situaties waar snelheid en lichtgewicht belangrijk zijn. Staal is geschikt voor bruggetjes in stedelijke omgevingen of in bebouwde wijkprojecten waar esthetiek en toegankelijkheid een rol spelen. Het materiaal is echter minder duurzaam dan beton en vereist vaak extra bescherming tegen roestvorming.

Mechanisch gestabiliseerde lagen

In sommige gevallen wordt gebruikgemaakt van mechanisch gestabiliseerde lagen om de fundering van een bruggetje te versterken. Deze lagen worden aangebracht boven ondergrondse leidingen of voorzieningen en helpen bij het verdelen van belastingen over een groter oppervlak. Deze methode is vooral geschikt bij projecten boven zinkgaten of in gebieden met mogelijke ondergrondse instabiliteiten.

Praktijkvoorbeelden van brugfunderingen

In de praktijk wordt een fundering van een bruggetje vaak als volgt uitgevoerd:

  1. Aanbrengen van een paalfundering: Dit gebeurt in de beginsituatie van het project, waarbij landhoofden en pijlers op de paalfundering worden geplaatst.
  2. Storten van poeren en kolommen: Nadat de paalfundering is aangebracht, worden de betonnen landhoofden en kolommen gestort.
  3. Realiseren van de verbindingsbalken: Deze balken verbinden de pijlers en vormen het fundament voor de brugliggers.
  4. Plaatsen van de brugliggers: De liggers worden meestal vervoerd met grote kranen of via water en geplaatst bovenop de kolommen.
  5. Afbouw en afwerking: Tijdens de afbouw worden elementen zoals asfalt, vangrails, verlichting en markering aangebracht.

Een voorbeeld van een complexe project is de constructie van een brug over de Gaasp. Hierbij werden betonnen liggers van 230 ton per stuk gebruikt, met een lengte van tot 57 meter. Deze liggers werden vervaardigd in een prefabbedrijf en gebracht op het bouwterrein via boot. Deze aanpak zorgde voor een efficiënte en veilige bouwprocedure.

Toepassingen in de praktijk

Bruggetjes komen voor in diverse vormen en functies, afhankelijk van de locatie en het doel van de constructie. Hier zijn enkele veelvoorkomende toepassingen:

  • Fietsbruggen: Vaak slank en licht uitgevoerd, maar toch met een stabiele fundering om intensief gebruik te kunnen verdragen.
  • Voetgangersbruggen: Deze worden vaak in stedelijke of recreatieve omgevingen aangelegd en vereisen een duurzame fundering met minimale overlast voor de omgeving.
  • Ecologische bruggen (ecoducten): Voor overgangen van dieren tussen natuurgebieden worden betonnen funderingen gebruikt die functioneel en esthetisch passen in het landschap.
  • Wandelbruggen: Vaak geplaatst in natuurgebieden of stadsparken, waarbij het accent op esthetiek en natuurlijke integratie ligt.
  • Bruggen over watergangen of slooten: In buitengebieden wordt vaak een fundering op palen of in situ gestort beton gebruikt om de stabiliteit van de brug te waarborgen.

Conclusie

De fundering van een bruggetje is een essentieel onderdeel van elke constructie, ongeacht of het om een fietsbrug, voetgangersbrug of ecoduct gaat. Het kiezen van de juiste funderingstechniek en het gebruik van geschikte materialen is van groot belang voor de stabiliteit, de levensduur en de veiligheid van de constructie. In de praktijk worden verschillende technieken ingezet, zoals fundering op palen, fundering op staal, en het aanbrengen van poeren en funderingsbalken. Bovendien wordt rekening gehouden met duurzaamheid, esthetiek en de omgevingsfactoren die van invloed zijn op het project.

Een goed ontworpen fundering zorgt niet alleen voor een veilige brug, maar ook voor een constructie die goed aansluit bij de omgeving en de eisen van de opdrachtgever. Door de juiste keuzes te maken bij de fundering, kan een bruggetje jarenlang stand houden en zijn functie blijven vervullen, zowel voor mensen als voor dieren.

Bronnen

  1. Zwets Industrievloeren - Brugfunderingen
  2. Bezoekerscentrum Rijkswaterstaat - Brug over de Gaasp
  3. Gebr. de Koning - Betonnen bruggen
  4. Tensar - Ondersteuning van fundering en baanlichamen

Related Posts