Fundering op veengrond: Uitdagingen en oplossingen voor een stabiel tuinhuis

Published by Redactie on juli 20, 2025 | Category fundering

Wanneer het gaat om de bouw of installatie van een tuinhuis, schuur of een andere constructie op veengrond, ontstaan er bijzondere uitdagingen. Veengrond is namelijk een zachte, losse ondergrond die snel kan verzakken, vooral in droge perioden of bij verhoogde belasting. Dit maakt het van essentieel belang om de juiste fundering te kiezen om het gebouw stabiel en duurzaam te maken. In dit artikel worden de mogelijkheden en aanbevelingen voor funderingen op veengrond besproken, op basis van praktijkervaringen, adviezen van experts en technische beschrijvingen uit diverse bronnen.

Funderingsmethoden op veengrond: Wat zijn de opties?

Er zijn verschillende methoden beschreven om een tuinhuis of schuur op veengrond te funderen. De keuze hangt af van de belasting van het gebouw, de toegankelijkheid van het perceel en de budgettaire voorwaarden. Hieronder worden enkele van de meest voorkomende funderingsmethoden beschreven, inclusief de voordelen en beperkingen ervan.

1. EPS-platen met zandlaag en tegels

Een van de lichtere oplossingen is het gebruik van EPS-platen (expandable polystyrene) in combinatie met een zandlaag en tegels. Deze methode is geschikt voor lichte constructies zoals een 3x3 meter skeletbouw. De procedure bestaat uit het volgende:

Afgraven van de bovenste 10 cm grondlaag.
Plaatsing van EPS-platen van 20 cm dik.
Aanleg van een 10 cm zandlaag bovenop de platen.
Aanleg van een laag tegels of vloerplaten om het tuinhuis op te plaatsen.

Deze methode biedt het voordeel van relatief lage kosten en eenvoudige uitvoering. Bovendien is EPS een goede isolerende stof die ook kan helpen bij het beperken van vocht. Echter, aangezien de EPS-platen geen stevige fundering vormen, kan het tuinhuis in de loop der tijd gelijkmatig zakken. Dit is minder problematisch voor lichte constructies en kan gecorrigeerd worden door het huisje af en toe op te heffen.

2. Hardhouten ringfundering

Een tweede optie is de hardhouten ringfundering. Deze methode bestaat uit het aanleggen van een houten ringconstructie, gemaakt van balken van 20x5 cm en palen van 2 meter. Deze ringfunctie ondersteunt het tuinhuis op meerdere punten, waardoor de druk gelijkmatig wordt verdeeld over de ondergrond.

Voordelen van deze methode zijn: - Verdeelde belasting, wat helpt om oneven zakkingen te beperken. - Duurzaamheid van hardhout, wat geschikt is voor gebruik op zachte grond. - Mogelijkheid tot herstel van eventuele zakkingen door het aanpassen van de houtconstructie.

De nadelen zijn: - Relatief hoge kosten, vooral voor de aankoop van hardhouten materiaal. - Technische kwalificatie vereist voor de juiste uitvoering.

Deze methode is geschikt voor situaties waarin het huisje niet te zwaar is en waar het mogelijk is om de fundering later aan te passen.

3. Schroeffundering als moderne oplossing

Een derde en steeds populaire oplossing voor het funderen van zware of luxe tuinhuisjes op zachte grond is de schroeffundering. Dit is een moderne constructie waarbij schroeven in de grond worden gedraaid in plaats van gaten te graven. De schroeven worden handmatig in de grond gedraaid tot een voldoende stevige laag is bereikt.

De voordelen van schroeffunderingen zijn: - Minimale inmenging in de grond, waardoor de omliggende omgeving minder wordt beïnvloed. - Geen trillingen bij het plaatsen van de fundering, wat gunstig is in dichtbevolkte gebieden. - Mogelijkheid tot later aanpassen van de hoogte van het tuinhuis, bijvoorbeeld bij verzakkingen. - Snelle uitvoering en eenvoudig in te passen in diverse situaties.

De nadelen zijn: - Hoogere kosten in vergelijking met traditionele funderingsmethoden. - Niet geschikt voor alle soorten grondlagen, afhankelijk van de diepte en stabiliteit van de ondergrond.

Een schroeffundering is vooral geschikt voor tuinhuisjes of blokhutten die zwaar zijn of uitgerust zijn met glazen schuifwanden. Het is bovendien een oplossing die niet vereist dat het gebouw later opnieuw wordt opgeheven of verbouwd.

4. Heien of schroefpalen

In sommige gevallen is het noodzakelijk om heien of schroefpalen in de grond te steken om de fundering te versterken. Dit is vooral van toepassing op gebieden waar de ondergrond uit veen of klei bestaat. Deze palen worden diep genoeg in de grond gezet om een stabiele steun te bieden voor het gebouw.

De voordelen zijn: - Hoog stabiliteitsniveau, zelfs op zachte grond. - Mogelijkheid tot herstel bij eventuele zakkingen.

De nadelen zijn: - Hoogkostige uitvoering, vooral voor particulieren. - Vereist professionele uitvoering, waardoor de kosten nog verder stijgen.

Hoewel heien en schroefpalen effectief zijn, zijn deze methoden meestal niet de eerste keuze voor lichte constructies.

Fundering en grondverbetering

Een andere benadering is grondverbetering. Dit houdt in dat een lage laag veen of klei wordt afgegraven en vervangen door een betere grondsoort, zoals zand of een mengsel van zand en grind. Deze methode is geschikt voor kleine lagen zachte grond, zoals beschreven in enkele van de bronnen.

Voordelen van grondverbetering zijn: - Betere ondergrond voor een eenvoudige fundering. - Kan leiden tot lagere kosten in de langere termijn, als het gebouw stabiel blijft.

De nadelen zijn: - Aanvullende kosten voor grondbewerking. - Niet geschikt voor grote lagen veen of in gevoelige ecologische gebieden.

Voor een grondverbetering is het verstandig om eerst een sonderingsrapport op te laten stellen. Dit rapport geeft inzicht in de grondstructuur en laat zien op welke diepte een stevige fundering kan worden gelegd.

Keuze van fundering: Wat is de beste aanpak?

De keuze voor een fundering hangt af van meerdere factoren: - Het type en gewicht van het gebouw. - De toegankelijkheid van het perceel. - Het budget. - De toegang tot professionele hulp.

Voor lichte constructies zoals een 3x3 meter skeletbouw is een EPS-plaatfundering in combinatie met zand en tegels een kostenefficiënte oplossing. Voor zwaardere constructies of luxe tuinhuisjes is een schroeffundering of heien beter geschikt. In gevallen waarin de ondergrond uit veen bestaat, is het verstandig om een sonderingsrapport te laten uitvoeren om te bepalen hoe diep de fundering moet worden gelegd.

Het is ook belangrijk om rekening te houden met mogelijke verzakkingen. Zoals aangegeven in een van de bronnen, is het bij sommige funderingsmethoden mogelijk om het gebouw later nog op te heffen of aan te passen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij schroeffunderingen, waarbij montagehoeken en stelplaten gebruikt worden om de hoogte van het tuinhuis na enige tijd aan te passen.

Conclusie

Funderen op veengrond is een uitdaging die niet mag worden onderschat. De keuze van de juiste funderingsmethode is cruciaal om ervoor te zorgen dat het tuinhuis of schuur stabiel blijft en niet onderhevig is aan verzakkingen. Tijdens de voorbereiding is het verstandig om rekening te houden met de ondergrond, het gewicht van het gebouw en de budgettaire mogelijkheden.

Mogelijke funderingsmethoden zijn EPS-platen met zand, hardhouten ringconstructies, schroeffunderingen en heien. De schroeffundering is vooral geschikt voor zwaardere constructies en biedt de mogelijkheid tot later herstel. Bij lichte gebouwen is een eenvoudige fundering met EPS en zand een goedkope en werkzame oplossing. In sommige gevallen kan grondverbetering worden overwogen, zolang de laag veen niet te dik is.

Voor een optimale afweging is het verstandig om een sonderingsrapport op te vragen of professionele advies in te winnen. Zo kan de juiste keuze gemaakt worden, afhankelijk van de situatie op het perceel en de wensen van de eigenaar.