Fundering maken van opsluitbanden: Techniek, toepassing en aandachtspunten

Een stevige fundering is essentieel voor elke constructie, van een klein tuinmuurtje tot een houten schuur of overkapping. In de bouwpraktijk worden diverse methoden gebruikt om een betrouwbare onderbouw te creëren, waarbij opsluitbanden opnieuw in de aandacht komen als een eenvoudige, kostenefficiënte en toepasbare oplossing. Deze techniek is vooral geschikt voor lichtere constructies en vereist geen zware machines of complexe technologie. In deze artikel wordt ingegaan op de toepassing van opsluitbanden als fundering, de voordelen en nadelen van deze methode, de benodigde materialen en het stappenplan voor correcte uitvoering.

Wat zijn opsluitbanden?

Opsluitbanden zijn betonnen balken die vaak worden gebruikt als randelement bij bestrating of om een oppervlak te afbakenen. Ze worden ook wel trottoirbanden genoemd en komen in verschillende afmetingen voor. Doorgaans hebben deze banden een lengte van één meter, een dikte tussen 5 en 15 centimeter en een hoogte van 15 tot 40 centimeter. De banden zijn voorzien van zogenaamde ‘hol en dol’-uiteinden, waardoor ze naadloos op elkaar kunnen worden geplaatst. Deze technische eigenschappen maken opsluitbanden geschikt voor het realiseren van een fundering voor lichtere bouwwerken.

Toepassing als fundering

Het gebruik van opsluitbanden als fundering wordt vooral aangeraden voor lichtere constructies, zoals schuren, prieelen, overkappingen of tuinmuren tot een hoogte van circa 40 cm. Deze methode biedt een aantal voordelen. Eén van de belangrijkste is dat er geen zware machines nodig zijn bij de uitvoering, wat zowel kosten als logistieke complicaties kan vermijden. Daarnaast zijn opsluitbanden relatief eenvoudig te plaatsen en vereisen ze slechts een minimale voorbereiding van de ondergrond.

Een typische toepassing is het leggen van opsluitbanden op een zandbed, die vervolgens als fundering dienen voor een constructie. In sommige gevallen wordt deze methode versterkt door de banden op tegels of betonblokken te plaatsen, met daartussen extra versteviging met mortel of beton. Dit wordt bijvoorbeeld gedaan bij de realisatie van een houten schuur, waarbij de fundering uit 100x200x1000 mm opsluitbanden bestaat, op 40x300x300 mm tegels. Elke meter wordt versterkt met een halve opsluitband die dwars wordt geplaatst en met beton verstevigd.

Voor- en nadelen van opsluitbanden als fundering

De toepassing van opsluitbanden als fundering heeft zowel voordelen als beperkingen. Het is van belang om deze goed in overweging te nemen voordat men deze methode kiest.

Voordelen: - Kostenefficiëntie: Er zijn geen zware machines nodig, wat kosten bespaart. - Eenvoud van uitvoering: De opsluitbanden zijn eenvoudig te plaatsen en vereisen weinig technische kennis. - Snelle uitvoering: De fundering kan relatief snel worden gelegd. - Duurzaamheid: De betonnen banden zijn robuust en hebben een lange levensduur.

Nadelen: - Beperkte belastbaarheid: Deze methode is enkel geschikt voor lichte constructies. Voor zwaardere bouwwerken is een diepere fundering met betonpoeren of funderingsbalken nodig. - Gevoelig voor ongelijke grond: De banden moeten op een stabiel en gelijk zandbed worden geplaatst. Bij onregelmatige ondergrond kan de fundering in de loop van de tijd verzakken. - Beperkte versteviging: Zonder extra versteviging met beton of mortel is de fundering minder bestand tegen externe belastingen.

Stappenplan voor het aanleggen van een fundering met opsluitbanden

Om een solide fundering te realiseren met opsluitbanden, is het belangrijk om een aantal essentiële stappen te volgen. Dit stappenplan is gebaseerd op de aanbevelingen uit bouwgerelateerde bronnen.

  1. Voorbereiding van de ondergrond

    • Graaf de funderingsgeul uit tot een diepte van ongeveer 25 tot 30 cm, afhankelijk van de ondergrond en het gewicht van de constructie.
    • Verwijder wortels, losse aarde en ongewenste materialen.
    • Zorg voor een gelijke diepte en een stabiele basis.
  2. Aanleg van het zandbed

    • Vul de geul met geel ophoogzand en tril dit aan met een trilplaat.
    • Zorg ervoor dat het zandbed horizontaal en vlak is, en eventueel een kleine hellingsrichting heeft voor afwatering.
  3. Plaatsing van de opsluitbanden

    • Leg de opsluitbanden op het zandbed. Begin met de band op het hoogste punt, zoals bij de gevel of de rand van het bouwwerk.
    • Houd een hellingsgraad van ongeveer 1 centimeter per meter aan voor afwatering.
    • Zorg dat de banden strak tegen elkaar worden geplaatst, gebruikmakend van de ‘hol en dol’-uiteinden.
  4. Versteviging en afwerking

    • Controleer of de banden waterpas liggen en eventueel extra zand uitwerken.
    • Bevestig de banden met beton of mortel waar nodig, bijvoorbeeld op hoeken of tussenliggende ondersteuningen.
    • Gebruik eventueel draad of een waterpas om de lijnen te controleren en aan te passen.
  5. Controle en afronding

    • Controleer de gehele fundering op vlakheid, stabiliteit en eventuele kieren.
    • Vervolgens kan het resterende deel van de constructie (zoals wanden of vloeren) worden aangelegd.

Aandachtspunten bij het gebruiken van opsluitbanden als fundering

Bij het aanleggen van een fundering met opsluitbanden zijn er een aantal technische aandachtspunten die niet mogen worden verwaarloosd:

  • Precisie bij het plaatsen: De banden moeten zeer nauwkeurig worden geplaatst om te voorkomen dat de fundering ongelijk of scheef ligt.
  • Stabiel zandbed: Het zandbed moet stevig en horizontaal zijn. Dit voorkomt dat de banden in de loop van de tijd verzakken.
  • Afwatering: Zorg voor een juiste hellingsrichting om waterafvoer te waarborgen en verzakkingen of wateroverlast te voorkomen.
  • Versteviging: Bij zwaardere constructies of bij onstabiele ondergrond kan het nodig zijn om de fundering aan te vullen met beton of mortel.
  • Hoekbevestiging: Op hoeken of kruispunten is het verstandig om extra aandacht te besteden aan de bevestiging, bijvoorbeeld door betonpoeren te gebruiken.

Conclusie

Het gebruik van opsluitbanden als fundering is een eenvoudige, kostenefficiënte en toepasbare oplossing voor lichte constructies. Deze methode is vooral geschikt voor bouwwerken zoals houten schuren, prieelen, overkappingen of tuinmuren tot een hoogte van 40 cm. De voordelen van deze methode zijn duidelijk: het vereist geen zware machines, is eenvoudig uit te voeren en is duurzaam in de toepassing. De beperking is dat deze methode enkel geschikt is voor lichte belastingen. Bij zwaardere constructies of bij onstabiele ondergrond is een diepere fundering met betonpoeren of funderingsbalken aan te raden.

Bij de uitvoering is het essentieel om rekening te houden met technische aandachtspunten, zoals het aanleggen van een stabiel zandbed, het plaatsen van de banden met precisie en het waarborgen van een goede afwatering. Met deze maatregelen kan een betrouwbare fundering worden gerealiseerd die de stabiliteit van het bouwwerk waarborgt.

Bronnen

  1. Opsluitbanden als fundering
  2. Hoe opsluitbanden te plaatsen
  3. Fundering voor een houten schuur met opsluitbanden
  4. Fundering maken voor een laag tuinmuurtje
  5. Fundering maken van tuinhuis, schuur, prieel of overkapping

Related Posts