Strokenfundering op vaste grond: Toepassing, Kenmerken en Beoordeling

Published by Redactie on juli 23, 2025 | Category fundering

Een strokenfundering is een veelgebruikte manier van funderen op een vaste ondergrond, meestal op zandgrond, en wordt vaak aangeduid als "funderen op staal". Deze methode is geschikt voor woningen en andere bouwwerken die op een stevige grondslag worden gebouwd. In dit artikel wordt besproken wat een strokenfundering is, waar deze wordt toegepast, hoe het precies in elkaar zit, en welke voordelen en nadelen het biedt. Aan de hand van de informatie uit meerdere betrouwbare bronnen uit de bouwsector wordt een overzicht gegeven van de constructie, de technische aspecten en de toepassingsgebieden van de strokenfundering op vaste grond.

Wat is een strokenfundering?

Een strokenfundering is een type fundering dat wordt toegepast op vaste ondergronden, zoals zandgrond. Het betreft een constructie waarbij aan beide kanten van een dragende muur stroken worden aangebracht. Deze stroken fungeren als tijdelijke bekistingen en worden na bewapening met beton gestort. Het beton zorgt voor de drukkrachten en het betonstaal voor de trekkrachten. Dit maakt de strokenfundering een sterke, duurzame basis voor een gebouw.

De breedte van de funderingsstrook wordt meestal bepaald door de breedte van de muur die erop komt. Een vaak gebruikte inschatting is dat de strook 2,5 tot 3 keer zo breed moet zijn als de muur zelf, wat resulteert in een breedte van ongeveer 70 tot 90 cm. De hoogte en breedte van de stroken worden bepaald door een bodemonderzoek en de omvang van het gebouw.

De term "funderen op staal" verwijst niet naar het gebruik van het metaal staal, maar naar de "vaste grondslag" op welke het gebouw rust. Dit is een oudgermaanse uitdrukking voor "stand" of "rustplaats". Een strokenfundering is daarom een betrouwbare manier om een bouwwerk op een stevige grond te plaatsen, zolang deze grond voldoende draagkracht heeft.

Toepassing van de strokenfundering

De strokenfundering is vooral geschikt voor woningen en bouwwerken die op zandgrond worden gebouwd. Deze ondergrond is betrouwbaar en biedt voldoende steun voor het gewicht van het gebouw. Aan de hand van een bodemonderzoek wordt bepaald of de strokenfundering een geschikte methode is. Dit onderzoek is vaak verplicht en wordt uitgevoerd door een aannemer of bouwtechnisch expert.

Deze funderingsmethode wordt vaak toegepast bij grotere tuinhuizen, bij- of aanbouwen, en kleinere woningen. Het is een efficiënte manier van funderen, omdat het minder beton gebruikt dan bijvoorbeeld een plaatfundering of poerfundering. Dit maakt de strokenfundering ook een relatief goedkope optie.

Een belangrijk voorwaarde is echter dat de ondergrond voldoende stevig is. Strokenfunderingen zijn niet geschikt voor klei- of veenachtige grond, omdat deze ondergronden instabiel kunnen worden wanneer het grondwater stijgt. In dergelijke gevallen is een andere funderingsmethode, zoals een palenfundering, nodig.

Bouwproces van een strokenfundering

Het bouwproces van een strokenfundering begint met het uitvoeren van een bodemonderzoek. Dit onderzoek geeft inzicht in de structuur van de grondlagen en de draagkracht van de vaste grondslag. Als blijkt dat de ondergrond geschikt is voor een strokenfundering, worden de stroken aan beide kanten van de dragende muren geplaatst.

Deze stroken bestaan meestal uit gewapend beton. Het beton dient voor de opvang van drukkrachten, en het betonstaal voor de trekkrachten. De stroken worden als tijdelijke bekistingen gebruikt, waarin de bewapening wordt aangebracht. Vervolgens wordt het gebied afgevuld met beton, waarna de muren van het gebouw op de fundering kunnen worden geplaatst.

Standards zoals strokenmatten worden vaak gebruikt voor de bewapening. Dit zijn bouwstaalmatten met aan één korte zijde stekken, die voor een goede aansluiting zorgen. De maat van deze strokenmatten is meestal standaard, bijvoorbeeld 3580 mm in lengte en 520 mm tot 1120 mm in breedte.

De breedte van de funderingsstrook is meestal 2,5 tot 3 keer de breedte van de muur die erop komt. Deze maat is gebaseerd op de constructieberekening en het gewicht van het gebouw. De breedte van de strook zorgt ervoor dat de belasting van het bouwwerk juist wordt overgedragen naar de vaste grond.

Voordelen van een strokenfundering

De strokenfundering biedt een aantal aantrekkelijke voordelen ten opzichte van andere funderingsmethoden. De belangrijkste voordelen zijn:

Efficiënt gebruik van materiaal: Tegenover een plaatfundering gebruikt een strokenfundering minder beton. Dit maakt het een duurzamere en economischere optie.
Lage kosten: Vanwege de minder gebruik van beton is een strokenfundering meestal goedkoper dan een palenfundering of plaatfundering.
Vermindering van bouwtijd: Omdat de strokenfundering relatief eenvoudig is uit te voeren, is de bouwtijd vaak korter dan bij complexere funderingsmethoden.
Goed geschikt voor zandgrond: Zandgrond is een stabiele ondergrond die goed geschikt is voor een strokenfundering. Hierop kan het gebouw veilig worden geplaatst.

Daarnaast is een strokenfundering een bewezen en betrouwbare methode die vaak wordt toegepast in regio’s met zandgronden, zoals in het oostelijke deel van Nederland. De combinatie van een strokenfundering met een trasraam of borstwering kan ook extra stabiliteit bieden, afhankelijk van de bouwconstructie.

Nadelen van een strokenfundering

Hoewel een strokenfundering voordelen heeft, zijn er ook beperkingen die in overweging genomen moeten worden. De belangrijkste nadelen zijn:

Geen geschikte methode voor alle ondergronden: Een strokenfundering is enkel geschikt voor ondergronden met voldoende draagkracht, zoals zandgrond. Klei- en veenachtige grond is niet geschikt, omdat deze ondergronden instabiel kunnen worden wanneer het grondwater stijgt.
Niet geschikt voor zware gebouwen: Als het gebouw te zwaar is voor een strokenfundering, kan het nodig zijn om een andere funderingsmethode te kiezen, zoals een palenfundering.
Afhankelijkheid van bodemonderzoek: De geschiktheid van een strokenfundering hangt volledig af van het bodemonderzoek. Als dit onderzoek niet nauwkeurig uitgevoerd wordt, kan dit leiden tot problemen tijdens of na de bouw.

In gevallen waarin de ondergrond niet voldoende draagkracht heeft, zijn alternatieve funderingsmethoden nodig. Bijvoorbeeld een palenfundering, waarbij palen in de grond worden geslagen om het gewicht van het gebouw te verdelen over dieper gelegen zandlagen. Deze methode is echter duurder en tijdrovender dan een strokenfundering.

Technische Specificaties en Constructie

De technische specificaties van een strokenfundering zijn belangrijk om te begrijpen hoe deze funderingsmethode werkt en waarom het geschikt is voor bepaalde toepassingen. Hieronder worden de belangrijkste kenmerken en constructieve aspecten toegelicht:

Materiaalkeuze

Gewapend beton: De stroken van een strokenfundering worden meestal gemaakt van gewapend beton. Het beton zorgt voor de opvang van drukkrachten, en het betonstaal voor de trekkrachten.
Betonstaal: Voor de bewapening wordt vaak gebruikgemaakt van stratenmatten, die eenvoudig te installeren zijn en een goede aansluiting bieden tussen de stroken.

Afmetingen

Breedte: De breedte van de funderingsstrook is meestal 2,5 tot 3 keer de breedte van de muur die erop komt. Dit resulteert in een breedte van ongeveer 70 tot 90 cm.
Hoogte: De hoogte van de stroken wordt bepaald door het bodemonderzoek en de constructieberekening. Het moet voldoende zijn om de belasting van het gebouw te dragen.

Bouwmethoden

Tijdelijke bekisting: De stroken fungeren als tijdelijke bekistingen waarin het beton wordt gestort. Na het opdrogen kunnen de muren van het gebouw op de fundering worden geplaatst.
Bewapening: De bewapening wordt uitgevoerd met strokenmatten of andere bewapeningsmateriaal, afhankelijk van de constructie.

Grondverbetering en Grondstructuren

Een belangrijk aspect bij het aanleggen van een strokenfundering is de grondstructuur. De ondergrond moet voldoende draagkracht hebben om het gewicht van het gebouw te dragen. In sommige gevallen is een grondverbetering nodig om de ondergrond geschikt te maken voor een strokenfundering.

De volgende methodes worden gebruikt voor grondverbetering:

Zandkoffer: Slechte bovengrond wordt verwijderd en vervangen door een zandlaag, die voldoende steun biedt voor de fundering.
Verdichting: De bovengrond kan worden verdicht met trillende machines om de draagkracht te verbeteren.
Groutinjectie: In sommige gevallen wordt grout gebruikt om de ondergrond te versterken en eventuele lekken te dichten.

Zandgrond is de meest geschikte ondergrond voor een strokenfundering. Klei- of veenachtige grond is minder geschikt, omdat deze instabiel kan worden bij veranderingen in het grondwater. In dergelijke gevallen is een palenfundering vaak de betere keuze.

Alternatieven voor strokenfundering

Als een strokenfundering niet geschikt is door de ondergrond of het gewicht van het gebouw, zijn er alternatieve funderingsmethoden beschikbaar. De belangrijkste alternatieven zijn:

Palenfundering

Een palenfundering wordt toegepast wanneer de ondergrond niet voldoende draagkracht heeft. Hierbij worden palen in de grond geslagen om het gewicht van het gebouw te verdelen over dieper gelegen zandlagen. De palen kunnen gemaakt zijn van hout of beton. Houten palen zijn echter gevoelig voor houtrot en zijn daarom alleen geschikt voor heiwerk dat niet dieper komt dan de laagste waterstand.

Plaatfundering

Een plaatfundering bestaat uit één dikke plaat die op de draagkrachtige grond wordt geplaatst. Deze methode is geschikt voor zware gebouwen of complexe constructies, maar vereist meer beton en is dus duurder dan een strokenfundering.

Conclusie

De strokenfundering is een bewezen en betrouwbare methode voor het funderen van bouwwerken op vaste ondergronden, zoals zandgrond. Het is een efficiënte, economische en relatief eenvoudige manier van funderen die vaak wordt toegepast bij kleinere woningen, bijbouwen of tuinhuizen. De breedte van de funderingsstrook is meestal 2,5 tot 3 keer de breedte van de muur die erop komt, en wordt bepaald door een bodemonderzoek en de constructieberekening.

Deze funderingsmethode biedt voordelen zoals lage kosten, efficiënt gebruik van materiaal en snelle uitvoering. Echter, de strokenfundering is enkel geschikt voor ondergronden met voldoende draagkracht. Klei- en veenachtige grond is niet geschikt, en in dergelijke gevallen is een andere funderingsmethode nodig, zoals een palenfundering.

Voor een juiste keuze van de funderingsmethode is een bodemonderzoek essentieel. Dit onderzoek geeft inzicht in de structuur van de grondlagen en bepaalt of een strokenfundering of een andere methode het beste is. Door het juiste funderingssysteem te kiezen, kan de stabiliteit, duurzaamheid en veiligheid van het bouwwerk worden gegarandeerd.