Bevestiging van onderregel op fundering: Technieken en aanbevelingen

Published by Redactie on juli 24, 2025 | Category fundering

Inleiding

De bevestiging van de onderregel op de fundering speelt een cruciale rol in de constructie van houtskeletbouw (HSB). Deze aansluiting bepaalt niet alleen de stabiliteit van de gehele structuur, maar ook de isolatie-eigenschappen en de duurzaamheid van het gebouw. In de praktijk zijn er verschillende manieren om dit te realiseren, afhankelijk van de bouwmethodiek, de materialen en de ladingen waaraan het gebouw wordt blootgesteld.

Deze artikel geeft een gedetailleerde beschrijving van de technieken en aanbevelingen voor de bevestiging van de onderregel op de fundering. Op basis van informatie uit betrouwbare bronnen worden mogelijke uitvoeringen, aandachtspunten en eventuele bouwfouten besproken. De nadruk ligt op praktische toepassingen die zowel voor de bouwprofessional als voor de woningbouwer van waarde zijn.

Aanbevolen Technieken voor Bevestiging van Onderregel op Fundering

1. Gebruik van Drukvaste EPS Vorbekisting

Volgens de informatie van Prefabmaat, zoals beschreven in hun kennisbankartikel over HSB-funderings- en vloerdetails, wordt een snelle en eenvoudige oplossing geboden met de drukvaste EPS vorstrandbekisting. Deze methode zorgt voor een geïsoleerde fundering die niet alleen een stevige basis biedt, maar ook een betere thermische isolatie van het gebouw.

Het voordeel van deze EPS (expandable polystyrene) voorbekisting is dat het gemakkelijk in te passen is bij de constructie en het een snelle uitvoering mogelijk maakt. De EPS is drukvast en helpt bij het opvangen van eventuele onregelmatigheden in de fundering.

2. Bevestiging via Stelregel

In de praktijk wordt de onderregel vaak via een stelregel bevestigd aan de fundering. Deze stelregel is een horizontale profielconstructie die op de fundering wordt gemonteerd. Het doel van de stelregel is om de wandelementen op de juiste hoogte te plaatsen en een stevige basis te bieden voor de bevestiging van de wanden.

Een belangrijk detail bij deze methode is de onderzijde van de HSB-wanden. Deze wordt voorzien van een zoeker of aanslagregel, die de helft van de wanddikte beslaat. De zoeker wordt dan afgestemd op de stelregel die op de fundering is gemonteerd. Dit zorgt voor een directe en stabiele verbinding tussen wand en fundering.

3. Ondersabeling en Dichtingsband

De undersabeling speelt een belangrijke rol bij de bevestiging van de onderregel aan de fundering. Dit is de dikte van het anker of bevestigingsprofiel dat tussen de stelregel en de fundering wordt aangebracht. Bij Cfpengineering wordt benadrukt dat de dikte van de ondersabeling直接影响 de uitnutting van het anker.

In een vergelijkingssituatie van een FBS 10×120 is bijvoorbeeld het anker 95,9% uitgenut bij een ondersabelingsdikte van 30 mm. Bij een dikte van 40 mm is de uitnutting al 117,2%, wat aantoont dat een te kleine ondersabeling leidt tot overbelasting van het anker.

Daarom wordt aangeraden om de ondersabeling dikker te maken dan het minimale voorgeschrevene. In sommige gevallen zijn ondersabelingen van 70 mm bekend, maar dan moet er aandacht worden besteed aan de verankeringcapaciteit en samenwerking met de constructeur.

Naast de mechanische bevestiging is ook de aansluiting van de wand op de fundering belangrijk vanuit thermisch en luchttechnisch oogpunt. Hierbij wordt vaak een dichtingsband gebruikt, meestal gemaakt van soepel neopreen van minimaal 10 mm dik. Deze dichtingsband dient om eventuele onregelmatigheden in de fundering of de onderregel te dichten en zorgt voor een luchtdichte aansluiting.

Belangrijke Aandachtspunten bij Bevestiging

1. Vlakheid en Toleranties van de Fundering

Volgens Cfpengineering is het van groot belang om rekening te houden met de vlakheid en toleranties van de fundering. In de praktijk wordt een betonvloer of fundering nooit volledig vlak gestort. Volgens de NEN2747 wordt onderscheid gemaakt tussen vlakheid (maximale afwijkingen binnen één vlak) en evenwijdigheid (maximale hoogteverschil tussen vlakken).

Afhankelijk van de afgesproken toleranties kunnen deze afwijkingen variëren. In veel gevallen blijft een nette vloer ruim binnen de 2 cm hoogteverschil, maar uitschieters tot 7 cm zijn bekend. Dit heeft grote invloed op de berekening van de verankering en de keuze van de bevestigingsmethode.

2. Verankering en Randafstand

De verankeringscapaciteit van het anker wordt beïnvloed door meerdere factoren, zoals de hoogte van de wand, de geometrie van het gebouw, en de afstand van het anker tot de rand van de fundering.

Het is aan te raden om de randafstand van het anker minimaal 50 mm te houden, ook al is de minimale randafstand volgens Fisher slechts 40 mm. Dit zorgt voor een groter veiligheidsmarge en vermindert het risico op boorwanden in de wapening.

Bij een wapeningsdekking van 30 mm en een staaf van 8 of 10 mm, kan een randafstand van 40 mm leiden tot boortijd en verzwakking van de balk. Daarom is 50 mm de aangewezen maat.

Praktische Toepassing in de Bouwplaats

1. Montagevolgorde en Tijdelijke Verankering

In de bouwplaats wordt de montage van de HSB-wanden meestal volgens een vooraf bepaalde volgorde uitgevoerd. Meestal begint men met een hoek. Dit zorgt voor een betere stabiliteit van de constructie tijdens de montage.

Na het eerste element worden de volgende elementen met elkaar verbonden. Open en halfopen elementen worden van binnenuit met draadnagels aan elkaar verbonden. Gesloten wanden gebruiken vaak een veer die al in de fabriek is aangebracht voor de aansluiting.

Tussen de wandelementen onderling wordt ook een dichtingsband aangebracht. Na het plaatsen van alle wanden worden de hoeken aan de buitenzijde afgewerkt met de aanwezige overlap van de buitenfolie of met een losse extra strook. Afhankelijk van de beschikbare tijd kan dit ook in een later stadium worden gedaan.

2. Bevestiging van Vloerelementen

Op de bovenzijde van de buitenwanden wordt eerst een dichtingsband aangebracht. De bevestiging van de vloerelementen gebeurt volgens het door de constructeur opgegeven patroon met nagels, schroeven of houtdraadbouten.

De aansluiting van de verdiepingsvloer op de gevel moet zorgvuldig worden uitgevoerd. De muurplaten worden, als zij niet in de fabriek op de vloerelementen zijn aangebracht, als eerste gesteld en verankerd. De optredende spatkrachten moeten door middel van deze muurplaten op de onderliggende constructie worden overgebracht.

Problemen en Oplossingen

1. Bouwfouten bij Bevestiging

Bij Cfpengineering wordt benadrukt dat bouwfouten vaak meer aandacht trekken dan correcte uitvoering. Een bekende fout bij het monteren van wanden op de fundering is de ongecontroleerde ondersabeling. In sommige gevallen wordt een ondersabeling van 70 mm gebruikt zonder dat de verankering hierop is afgestemd. Dit kan leiden tot overbelasting van het anker en kan gevolgen hebben voor de stabiliteit van het gebouw.

Daarom is het van groot belang om te controleren of de ondersabeling binnen de berekening valt. Als dit niet het geval is, dient contact opgenomen te worden met de constructeur om naar een oplossing te zoeken.

2. Afspraken over Toleranties

Een andere bekende fout is het niet afspreeken van toleranties voor de vlakheid van de fundering. In de praktijk zijn er verschillende toetsingscriteria, afhankelijk van de afgesproken eisen. Deze toleranties bepalen hoeveel afwijking er op de fundering is toegestaan en hoeveel ruimte er is voor het bevestigen van de onderregel.

Conclusie

De bevestiging van de onderregel op de fundering is een kritische aansluiting in de houtskeletbouw. Het vereist zorgvuldige voorbereiding, nauwkeurige uitvoering en samenwerking tussen architect, constructeur en monteur. Door het gebruik van technieken zoals EPS voorbekisting, stelregels, undersabeling en dichtingsbanden, kan men zorgen voor een stabiele, duurzame en thermisch efficiënte constructie.

Het is essentieel om aandacht te besteden aan vlakheid, toleranties en verankeringcapaciteit. Door deze factoren goed in te passen, kan men niet alleen bouwfouten voorkomen, maar ook de levensduur en de prestaties van het gebouw verbeteren.