Kabels onder de fundering leggen: Aanbevolen methoden, technische aspecten en praktische toepassingen

Published by Redactie on juli 25, 2025 | Category fundering

Het leggen van kabels onder of door de fundering van een woning is een essentieel onderdeel bij zowel nieuwbouwprojecten als renovaties. Deze kabels vormen de basis voor elektriciteit, internetverbindingen en soms ook voor warmtepompen of andere energievoorzieningen. Het is belangrijk om deze kabels correct aan te leggen, zowel uit oogpunt van veiligheid als voor toekomstig onderhoud en inspecties.

In dit artikel worden de aanbevolen methoden voor het leggen van kabels onder of door de fundering besproken, inclusief de technische overwegingen die van belang zijn, zoals kabeltype, mantelbuizen, diepte, en belemmeringen op de bouwplaats. Daarnaast worden praktische toepassingen en mogelijke uitdagingen beschreven, met aandacht voor regelgeving en aanbevolen praktijken.

Kabels leggen onder of door de fundering: Overzicht van de methoden

Bij de aansluiting van elektriciteits- of datakabels van buiten naar binnen is het vaak nodig om deze kabels onder of door de fundering van een woning aan te leggen. Dit komt bijvoorbeeld voor bij de aansluiting van elektriciteit in nieuwbouwprojecten, bij het leggen van internetverbindingen vanuit een berging of tuin, of bij de installatie van een warmtepomp.

Er zijn twee hoofdmethoden voor het leggen van kabels in dergelijke situaties:

1. Graven onder de fundering

Bij deze methode wordt een gat gegraven op een diepte van minimaal 50 cm onder de fundering. De kabels worden vervolgens gelegd in een mantelbuis, die zorgt voor bescherming tegen schade door bijvoorbeeld wortels of voetballen. Deze methode is vaak de voorkeur omdat het minder risico oplevert op schade aan de fundering en toegankelijker is, vooral bij woningen met een kruipruimte.

2. Boren door de fundering

Soms is het handiger om een gat te boren door de fundering, bijvoorbeeld wanneer de kruipruimte lastig toegankelijk is of volledig onbereikbaar is door isolatie of andere belemmeringen. In dergelijke gevallen wordt vaak een PVC-buis gebruikt om de kabels te beschermen. Deze methode vereist echter wel het boren van een gat in de fundering, wat extra technische vaardigheden en apparatuur vereist.

Beide methoden hebben hun voor- en nadelen, afhankelijk van de specifieke situatie op de bouwplaats. In de praktijk wordt vaak een combinatie van beide methoden gebruikt, afhankelijk van de toegankelijkheid van de kruipruimte en de aanwezige obstakels.

Technische overwegingen bij kabellegging

Bij het leggen van kabels onder of door de fundering zijn er verschillende technische aspecten die in overweging moeten worden genomen.

Kabeltype en mantelbuis

In de praktijk worden meestal YMCK-kabels gebruikt, die geschikt zijn voor zowel interne als externe aansluitingen. Afhankelijk van het aantal kabels en hun dikte, wordt een mantelbuis van geschikte maat gekozen. In een voorbeeld uit de bronnen wordt een mantelbuis van 75 mm gebruikt voor een totale kabeldikte van ongeveer 60 mm. De buis moet voldoende ruimte bieden voor eventuele toekomstige uitbreidingen en moet makkelijk te onderhouden zijn.

Voor het leggen van de mantelbuis in de kruipruimte is het belangrijk om te overwegen of de buis in één stuk kan worden gelegd of dat het nodig is om het in segmenten te doen. In sommige gevallen is het lastig om een stugge buis op te rollen en door de kruipruimte te trekken, vooral bij toegang beperkt is door isolatielaag of andere belemmeringen.

Diepte en afstand

Een belangrijk aspect bij het leggen van kabels onder de fundering is de diepte waarop de kabels worden gelegd. De minimale diepte moet minstens 50 cm zijn onder de fundering om schade te voorkomen. In sommige gevallen is zelfs een diepte van 60 cm aanbevolen, zoals vermeld in de lokale regelgeving.

Als de route van ondergrondse kabellegging langs de fundering loopt, moet deze op een afstand van minimaal 60 cm ervan liggen. Het is verboden om de kabel dichter bij de fundering in de grond te leggen, omdat bewegingen van de grond of gebouwen kunnen leiden tot schade aan de elektriciteitsleiding.

Het is raadzaam om kruisingen met andere kabels te vermijden. Als het onmogelijk is om de kruising te omzeilen, moeten beide kabels in de hoes zitten. Ze moeten in beide richtingen minimaal 1 meter uit het kruispunt steken en de kabels moeten minimaal 15 cm boven elkaar zijn.

Als het onmogelijk is om de moeilijke plaatsen te vermijden, is het toegestaan om de kabel niet in de grond te leggen, maar in een gegolfde buis, HDPE-buis of in een metalen buis. Deze worden ook wel "gevallen" genoemd. Bij gebruik van meerdere stukken metalen buizen achter elkaar moeten deze worden gelast. Dit wordt gedaan zodat ze bij de gewrichten de schaal niet beschadigen.

Procedure en technologie voor het leggen van kabels in de grond

Langs de geplande route wordt een greppel gegraven. De diepte is 70-80 cm, en de breedte bij het leggen van één kabel is 20-30 cm. Bij het leggen van twee of meer kabels moet de afstand tussen de draden die op de bodem van de greppel zijn gelegd, minimaal 10 cm zijn.

Nadat de greppel is gegraven, is het nodig om eventuele harde of scherpe voorwerpen, wortels of stenen te verwijderen. Deze kunnen de isolatie beschadigen en leiden tot storingen in de lijn. Het is daarom belangrijk om voorzichtig te werken en de gracht te reinigen voor het leggen van de kabels.

Funderingsdoorvoeren en meterkastvloerplaten

Bij het leggen van leidingen en kabels in en rond de meterkast is het belangrijk om rekening te houden met funderingsdoorvoeren en meterkastvloerplaten. Deze zijn onlosmakelijk verbonden en zorgen voor een stevige bevestiging van de leidingen.

DYKA heeft samen met netbeheerders diverse funderingsdoorvoeren ontwikkeld die voldoen aan de Bouwbesluit eisen en Nederlandse norm 2768. Een instortset van funderingsdoorvoer kan worden geplaatst aan de wapening van de fundering, voordat de leidingen worden ingestort. In dit geval is het mogelijk om elektriciteit zowel links als rechts aan te sluiten.

De standaard breedte voor de buizen is maximaal 400 mm, maar deze kan worden uitgebreid met PVC buizen van 90x3,2 mm voor gas en 70x1,5 mm voor kabels.

Uitdagingen en oplossingen

1. Onbekende constructie van de fundering

Bij het begin van een project is het vaak onduidelijk hoe de fundering is opgebouwd. In een voorbeeld werd piepschuim aangetroffen, wat het vermoeden opleverde dat hierachter de fundering zat. In dergelijke gevallen is het handig om een klein gat te graven om de situatie te beoordelen. In dit geval werd overwogen om het piepschuim weg te snijden en later weer terug te plaatsen, of om gewoon door te boren.

2. Problemen met toegang tot de kruipruimte

Een andere uitdaging kan het gebrek aan toegang tot de kruipruimte zijn. Als de kruipruimte bijvoorbeeld volledig onbereikbaar is door isolatie of andere obstakels, is het verstandiger om te boren door de fundering. In dergelijke gevallen is het belangrijk om gebruik te maken van een beschermende buis, zoals een PVC-buis, om schade aan de kabels te voorkomen.

Praktische toepassing: Een extra electragroep in de tuin

In een praktijkvoorbeeld wilde een gebruiker een extra electragroep aanleggen richting de tuin. Hij dacht om het voorwerk zelf te doen door een gat onder de fundering te graven en daar een buis aan te brengen. Hij wilde de electrakabel via de kruipruimte naar de meterkast brengen.

Een goeie kabel mag prima los in de kruipruimte, maar hij vroeg zich af of er regels zijn voor de buizen die hij wil gebruiken om de kabel onder de fundering door te voeren. Hij kon de standaard grijze 19mm pijp gebruiken, maar vanwege de haakse bochten vreesde hij dat dit onpraktisch zou zijn.

Hij overwoog om een rioolbuis van 50mm te gebruiken om een doorgang onder de fundering te maken. Dit is in theorie mogelijk, maar het is belangrijk om te controleren of dit volgens de lokale regelgeving is toegestaan en of het de juiste sterkte en bescherming biedt voor de kabels.

Aanbevolen praktijken voor kabellegging onder de fundering

Bij het leggen van kabels onder de fundering zijn er een aantal aanbevolen praktijken die kunnen helpen om mogelijke problemen te voorkomen en de levensduur van de kabels te verlengen:

Gebruik van mantelbuizen: Het leggen van kabels in mantelbuizen is aan te raden om schade aan de kabels te voorkomen. De buis moet voldoende ruimte bieden voor eventuele toekomstige uitbreidingen.
Correcte diepte: Kabels moeten op een voldoende diepte worden gelegd, minimaal 50 cm onder de fundering. Bij sommige toepassingen is een diepte van 60 cm aanbevolen.
Afstand tot de fundering: De kabels moeten op een afstand van minimaal 60 cm van de fundering worden gelegd om schade te voorkomen.
Vermeden kruisingen: Probeer kruisingen met andere kabels te vermijden. Als het onvermijdelijk is, zorg dan dat beide kabels in een beschermende buis zitten en dat ze minimaal 1 meter uit het kruispunt steken.
Gebruik van geschikte buizen: Bij het leggen van kabels onder de fundering is het belangrijk om gebruik te maken van geschikte buizen, zoals PVC-buizen of HDPE-buizen. Deze bieden een betere bescherming tegen schade en verliezen.
Technische vaardigheden: Het boren door de fundering vereist extra technische vaardigheden en apparatuur. Als je niet zeker bent van de juiste methode, is het verstandiger om dit aan een professional over te laten.

Conclusie

Het leggen van kabels onder of door de fundering van een woning is een essentieel onderdeel bij zowel nieuwbouwprojecten als renovaties. Het is belangrijk om deze kabels correct aan te leggen om schade aan de kabels of fundering te voorkomen en om toekomstig onderhoud en inspecties te faciliteren.

Er zijn twee hoofdmethoden: het graven onder de fundering en het boren door de fundering. Beide methoden hebben hun voor- en nadelen, afhankelijk van de situatie op de bouwplaats. In de praktijk wordt vaak een combinatie van beide methoden gebruikt.

Bij het leggen van kabels zijn er verschillende technische overwegingen van belang, zoals het kabeltype, de mantelbuis, de diepte, de afstand tot de fundering, en het vermijden van kruisingen met andere kabels. Het is raadzaam om gebruik te maken van geschikte buizen en om rekening te houden met eventuele belemmeringen op de bouwplaats.

Aanbevolen praktijken zoals het leggen van kabels in mantelbuizen, het respecteren van de minimale diepte en afstand tot de fundering, en het vermijden van kruisingen met andere kabels, helpen om mogelijke problemen te voorkomen en de levensduur van de kabels te verlengen.

Bronnen

kabel