Planning, afwerken en afhandeling van veredeling in de douanepraktijk

Inleiding

In de context van import- en exportactiviteiten, is veredeling een proces waarbij invoerwaar in de douaneunie wordt bewerkt, hersteld of voorbereid, alvorens deze in de markt wordt gebracht. Dit artikel richt zich op de praktische aspecten van het plannen, afwerken en afhandelen van veredelingsactiviteiten binnen de douanepraktijk, met een nadruk op de relevante regelgeving, vereisten en procedurele stappen die bedrijven of particulieren moeten volgen. De focus ligt op de richtlijnen uit de regelgeving van de Europese Unie, zoals opgenomen in de Nederlandse grondwet (Verordening EEG nr. 2454/93), die van toepassing zijn op activiteiten zoals actieve veredeling, loonveredeling, behandeling onder douanetoezicht, en andere gerelateerde procedures.

Deze praktijkvelden vormen een cruciale ondersteuning voor bedrijven die willen profiteren van douanevoordelen, zoals terugbetaling van heffingen of schorsingsregelingen. Voor particulieren die bijvoorbeeld goederen uit het buitenland bewerken of herstellen, is het begrip van deze stappen essentieel voor efficiëntie, kostenbeheersing en juridische compliantie.

In dit artikel worden de relevante douanevoorschriften geanalyseerd, met aandacht voor de vereisten voor toestemming, het aanvraagproces voor een veredelingsvergunning, de administratie en de administratieve vereisten voor het afhandelen van veredelingsactiviteiten. Hierbij wordt ook ingegaan op beperkingen en uitzonderingen die van toepassing kunnen zijn, evenals op de bepalingen voor het opstellen van correcte douanevorms en het bijhouden van douaneadministratie.


Veredeling: Definitie en toepassing

In douanepraktijk wordt veredeling gedefinieerd als een reeks bewerkingsactiviteiten die op invoergoederen worden uitgevoerd in de douaneunie, om deze daarna in de markt te brengen. De veredeling wordt uitgevoerd met of zonder een contract, en kan op verschillende manieren gebeuren, afhankelijk van de aard van de goederen en de doeleinden van de activiteiten.

De belangrijkste vormen van veredeling die worden genoemd in de beschikbare informatie zijn:

  • Actieve veredeling: Hierbij wordt de invoerwaar bewerkt met de bedoeling deze op de markt te brengen. Voorbeelden zijn herstelling, reparatie, verbetering van de handelskwaliteit of voorbereiding voor distributie.
  • Loonveredeling: Dit betreft veredelingswerkzaamheden die uitgevoerd worden tegen kostprijs, vaak op basis van instructies van een buitenlands bedrijf.
  • Veredeling onder douanetoezicht: Goederen die onder dit regime vallen, worden bewaard en veredeld zonder directe inbreng in de markt.
  • Schorstings- en terugbetalingssystemen: Deze systemen zijn gericht op het verlenen van tijdelijke of gedeeltelijke vrijstelling van douane- en accijnzen, afhankelijk van de toepassing.

Deze systemen worden beheerd door douaneautoriteiten, en vereisen een voldoende gestructureerde aanvraag, garanties en administratie. De toepassing hangt af van de economische voorwaarden, de aard van de veredeling en de geografische locaties waar de activiteiten worden uitgevoerd.


Vereisten voor toestemming tot veredeling

Voor bedrijven of particulieren die willen profiteren van de voordelen van veredeling, is het noodzakelijk om toestemming van de douaneautoriteiten te verkrijgen. Dit geldt zowel voor activiteiten onder het systeem van actieve veredeling als voor schorsing of terugbetaling.

De toestemming wordt alleen verleend wanneer de activiteiten aan bepaalde voorwaarden voldoen, zoals:

  • Actieve veredeling: De activiteiten moeten gericht zijn op het verbeteren van de marktwaarde of handelskwaliteit van de goederen. Dit omvat activiteiten zoals reparatie, herstelling, afstelling, of het voorbereiden voor verkoop.
  • Loonveredeling: De veredeling moet worden uitgevoerd op basis van een contract met een bedrijf dat buiten de douaneunie is gevestigd. De activiteiten worden uitgevoerd tegen de kostprijs van de veredeling, zonder extra winstgevendheid.
  • Veredeling onder douanetoezicht: Deze vorm is toegestaan in entrepots van bepaalde types, waarin goederen tijdelijk worden opgeslagen en veredeld.
  • Werkzaamheden in specifieke entrepots: Voor bepaalde types entrepots (A, C, D), zijn bepaalde bepalingen van toepassing. In andere types (B, F), worden de reguleringen van actieve veredeling automatisch van toepassing.

Douaneautoriteiten kunnen toestemming weigeren aan personen die zelden werkzaamheden in het kader van veredeling verrichten, onverminderd artikel 510. Dit betekent dat bedrijven die regelmatig veredelingsactiviteiten uitvoeren, een hogere kans hebben op goedkeuring.


Aanvraagprocedure voor een veredelingsvergunning

De aanvraagprocedure voor een veredelingsvergunning is een cruciale stap in het proces. Deze procedure is verplicht voor bedrijven die willen profiteren van het systeem van actieve veredeling of het schorsings- en terugbetalingssysteem.

1. Aanvraagformulier en documentatie

De aanvraag wordt ingediend bij de douaneautoriteiten van de lidstaat waar het eerste deel van de veredeling zal plaatsvinden. Het formulier moet alle relevante gegevens bevatten, zoals:

  • De omschrijving van de goederen.
  • De GN-code (gesjabloniseerde nomenclatuur) van de goederen.
  • De nettomassa of hoeveelheid van de goederen.
  • De locatie waar de veredeling zal worden uitgevoerd.
  • De verwachte duur van de veredelingsactiviteiten.
  • De naam van de aanvrager, en eventueel de opdrachtgever in het geval van loonveredeling.

Het formulier moet ook duidelijk aangeven welk systeem wordt aangevraagd (schorsing of terugbetaling), en dit is mogelijk wanneer aan de voorwaarden voor beide systemen wordt voldaan.

2. Administratie en garanties

De aanvraag moet ook bepaalde garanties bieden, zoals:

  • Een administratieve garantie die ervoor zorgt dat de activiteiten kunnen worden gecontroleerd.
  • Een financiële garantie, zoals een zekerheid die gesteld wordt bij een kantoor van zekerheidstelling.

Deze garanties zijn nodig om ervoor te zorgen dat de veredelingsactiviteiten op een goed verloop plaatsvinden, en dat de douaneheffingen op tijd en correct worden afgedragen.

In het geval van een in het beroep beginnende ondernemer, wordt een raming gemaakt op basis van verwachte activiteiten. Het kantoor van zekerheidstelling werkt samen met de aanvrager om de benodigde zekerheid vast te stellen.


Administratie en administratiebeheer

Een belangrijk aspect bij veredelingsactiviteiten is het bijhouden van administratie. Voor de douaneautoriteiten is het essentieel dat bedrijven of particulieren hun activiteiten op een duidelijke en gecontroleerde manier documenteren.

1. Douaneadministratie

Het bijhouden van douaneadministratie is verplicht voor bedrijven die veredelingsactiviteiten uitvoeren. Deze administratie moet zowel de ontvangst van goederen als de bewerkingen en distributie omvatten.

In het geval van veredeling in het kader van een loonveredelingscontract, moet het administratieve systeem de instructies van de opdrachtgever en de activiteiten van de uitvoerder van de veredeling omvatten. Deze administratie wordt gecontroleerd door de douaneautoriteiten en dient te worden gecombineerd met het handelsboekhoudkundig systeem van het bedrijf.

2. Douanevorms

De invulling van douanevorms is ook een belangrijk onderdeel van het proces. De vorms moeten correct worden ingevuld, met aandacht voor de volgende velden:

  • Vak 14: Aangever of vertegenwoordiger. Bij verzending van goederen in het kader van een bijzondere bestemming, moet een aantekening worden gemaakt in het vak "Belangrijke opmerking".
  • Vak 31 en 33: Omschrijving van de goederen in de staat waarin zij zich op het moment van verzending bevinden, inclusief aantal en GN-code.
  • Vak 38: Nettomassa van de goederen.
  • Vak 103: Nettohoeveelheid goederen, voluit geschreven.
  • Vak 104: Aantekeningen in hoofdletters, waarin de bijzondere bestemming wordt aangegeven (zoals "Destino especial", "End-use", "Besondere Verwendung", etc.).

Deze velden zijn essentieel voor de correcte registratie van de goederen en voor douanecontroles. Fouten of onvolledige vorms kunnen leiden tot vertragingen of juridische gevolgen.


Specifieke regels voor veredelingsactiviteiten

1. Beperkingen op basis van waarde en volume

Er zijn bepaalde beperkingen die van toepassing zijn op de waarde en het volume van veredelde goederen. Zo is bijvoorbeeld een maximumwaarde van 200.000 ecu per kalenderjaar toegestaan voor veredelingsactiviteiten, per aanvrager en per achtcijfercode van de gecombineerde nomenclatuur. Voor bepaalde categorieën goederen (zoals in bijlage 75 genoemde) is deze waarde slechts 100.000 ecu.

Deze beperkingen gelden voor goederen die vergelijkbaar zijn met de goederen die veredeld zullen worden. Vergelijkbare goederen zijn gedefinieerd als goederen die dezelfde handelskwaliteit en technische kenmerken hebben en onder dezelfde nomenclatuurcode vallen.

2. Uitzonderingen en schorsingen

Er zijn ook uitzonderingen mogelijk in het kader van schorsingsprocedures. Deze kunnen worden ingevoerd bij het Comité, en zijn van toepassing op bepaalde soorten invoergoederen. De schorsing kan bijvoorbeeld gelden voor goederen die niet direct in de markt worden gebracht, maar eerst bewerkt of hersteld moeten worden.

In het geval van een veredeling die over meerdere lidstaten heen wordt uitgevoerd, kan één enkele vergunning worden aangevraagd. De aanvraag moet dan alle relevante informatie bevatten over het verloop van de veredeling en de locaties waar de activiteiten plaatsvinden.


Conclusie

Het proces van veredeling van goederen binnen de douaneunie is een complexe, maar essentiële activiteit voor bedrijven die willen profiteren van douanevoordelen. De planning en afhandeling van deze activiteiten vereisen een duidelijke aanvraag, administratie en naleving van douanevoorschriften.

De belangrijkste stappen zijn:

  • Het aanvragen van een vergunning voor veredeling of schorsing.
  • Het voldoen aan de economische voorwaarden, inclusief garanties en administratie.
  • Het correct invullen van douanevorms, met aandacht voor de relevante velden.
  • Het bijhouden van douaneadministratie, zowel voor veredelingsactiviteiten als voor loonveredeling.
  • Het voldoen aan beperkingen op basis van waarde en volume, en eventuele schorsingsregelingen.

Door deze stappen goed te volgen, kunnen bedrijven en particulieren efficiënt profiteren van de voordelen van veredeling, zonder juridische of administratieve risico’s. Het is echter belangrijk om rekening te houden met eventuele onzekerheden of tegenstrijdige informatie in de beschikbare bronnen. Bij twijfel is het verstandig om professionele hulp in te roepen, bijvoorbeeld via douaneadviseurs of kantoren van zekerheidstelling.


Bronnen

  1. Verordening EEG nr. 2454/93 van de Nederlandse grondwet

Related Posts