Schuine dakkapel waterdicht maken: Stappen, materialen en kosten

Published by Redactie on september 21, 2025 | Category dakkapel

Een schuine dakkapel is een populaire keuze voor wie extra ruimte wil creëren boven de woonruimte of een extra lichtinval wil realiseren. Toch is het van groot belang om te zorgen voor een volledig waterdichte uitvoering, zowel vanuit esthetische als praktische overwegingen. In deze gids geven we een overzicht van de stappen, materialen en kosten die nodig zijn om een schuine dakkapel waterdicht te maken, op basis van technische richtlijnen, normen en ervaringen van professionals.

Inleiding

Een dakkapel die niet waterdicht is, kan leiden tot vochtproblemen, schimmelvorming en langdurige schade aan de structuur van het huis. In de praktijk is het vaak het gevolg van slecht onderhoud of onjuiste materialen. Bij schuine dakkapellen is de kans op lekkages kleiner dan bij platte dakkapellen, aangezien het hellende dak helpt bij het efficiënte afvoeren van regenwater. Toch moet men rekening houden met correcte afdichting, lood- en afvoerdetails, en de juiste materialen.

Volgens de NEN 2778 en NEN 3215 zijn er specifieke eisen voor waterdichtheid en afvoerdimensionering van dakkapeldaken. Het is daarom belangrijk om deze richtlijnen te volgen om zowel de kwaliteit als de levensduur van de dakkapel te waarborgen.

1. Afdichting van het dakkapeldak

De afdichting van een schuine dakkapel kan op verschillende manieren worden uitgevoerd. De keuze van het materiaal is sterk bepalend voor de waterdichtheid. De meest gebruikte afdichtingen zijn EPDM (Elastomere Kunststof DioksiMethaan) en bitumen. Beide materialen zijn KOMO-gecertificeerd en voldoen aan de eisen van de NEN 2778.

1.1 EPDM-afdichting

EPDM is een rubberachtig materiaal dat goed bestand is tegen veroudering, UV-straling en weersinvloeden. Het wordt vaak gebruikt bij platte of zacht hellende dakkapellen. Het biedt een hoge mate van flexibiliteit en is makkelijk te verwerken. EPDM is geschikt voor zowel hoofd- als detailafdichting.

Voordelen van EPDM: - Goede elasticiteit bij temperatuurvariaties. - Langlever. - Makkelijk aan te brengen. - KOMO-gecertificeerd.

Kosten: - Typisch tussen €45 en €90 per m², exclusief timmerwerk en afvoerwerken. - Garantieperiodes lopen van 10 tot 20 jaar, afhankelijk van het systeem en het onderhoud.

1.2 Bitumen-afdichting

Bitumen is een traditioneel gebruikte afdichting, vaak in combinatie met leien of dakpannen. Het is een hardere oplossing in vergelijing met EPDM en geschikt voor steilere dakkapellen. Bitumen wordt vaak gebruikt in combinatie met loodslab of loodvervanger voor de detailafdichting.

Voordelen van bitumen: - Goede mechanische stijfheid. - Geschikt voor steile dakhellingen. - Vaak goedkooper dan EPDM.

Kosten: - Typisch tussen €40 en €80 per m², exclusief timmerwerk en afvoerwerken. - Garantieperiodes zijn vergelijkbaar met die van EPDM.

2. Detailafdichting: Loodslab en loodvervanger

Naast de hoofdafdichting is de detailafdichting van het dakkapeldak van het grootste belang. Dit betreft het lood of loodvervanger dat wordt gebruikt rondom de aansluitingen, zoals bij de boven- en zijzijden van de dakkapel, of rondom doorvoeren en schoorstenen.

2.1 Loodslab

Loodslab is een traditionele methode voor het afdichten van aansluitingen. Het wordt vaak gebruikt in combinatie met EPDM of bitumen. Het is robuust en duurzaam, maar vereist handenarbeid en een ervaren vakman.

Toepassing: - Aansluiting van het dakkapeldak met het hoofddak. - Aansluiting van pannenlagen. - Aansluiting rondom schoorstenen of andere doorvoeren.

Voordelen: - Uitstekende waterdichtheid. - Langdurige levensduur. - Eenvoudig onderhoud.

Nadelen: - Duurder in vergelijing tot loodvervanger. - Vereist handenarbeid en kwaliteitsschakels.

2.2 Loodvervanger

Loodvervanger is een kunststof of rubbermateriaal dat als alternatief kan dienen voor lood. Het wordt vaak gebruikt in situaties waar lood niet gewenst is vanwege kosten of omwille van duurzaamheid.

Voordelen: - Minder duur dan lood. - Eenvoudiger verwerken. - Geschikt voor moderne constructies.

Toepassing: - Aansluiting van dakkapeldak met het hoofddak. - Aansluiting rondom schoorstenen. - Verholen goten.

3. Afschot en hellingshoek

Het afschot van een dakkapel is een cruciale factor bij de waterdichtheid. Een te klein afschot kan leiden tot regenwaterstagnatie, wat op zijn beurt schimmelvorming en lekkages kan veroorzaken. De normen (NEN 3215) stellen dat het afschot minimaal 1,5 tot 2% moet zijn.

3.1 Waarom is het afschot belangrijk?

Een voldoende afschot zorgt ervoor dat regenwater efficiënt wordt afgevoerd. Bij een schuine dakkapel wordt het water al snel via de goot afgevoerd, maar bij een plat of zacht hellend dak is het afschot extra belangrijk.

Formule voor afschot:

$$ \text{Afschot} = \frac{\text{Hoogteverschil}}{\text{Lengte}} \times 100 $$

Bijvoorbeeld: Bij een hoogteverschil van 10 cm over een lengte van 5 meter is het afschot:

$$ \frac{10}{500} \times 100 = 2\% $$

3.2 Hoe meet je de hellingshoek van een dakkapel?

Er zijn verschillende methoden om de hellingshoek van een dakkapel te meten. Een populaire methode is het gebruik van een waterpas en een meetlint. Een alternatief is het gebruik van een touw met gewicht.

Methode met waterpas: 1. Houd een waterpas horizontaal tegen het dak. 2. Meet de verticale afstand (A) vanaf het waterpas. 3. Meet de horizontale afstand (B) van het waterpas. 4. Vul deze gegevens in in een berekeningsmodule om de hellingshoek in graden te bepalen.

Methode met touw en gewicht: 1. Neem een touw van 100 cm lengte en knoop hier een gewicht aan. 2. Bevestig het touw aan het schuine dak en laat het gewicht hangen. 3. Meet de afstand (B) tussen het midden van het gewicht en het dak. 4. Gebruik een berekeningsmodule om de hellingshoek te bepalen.

Beide methoden zijn bruikbaar en geven accuraat resultaat wanneer correct uitgevoerd.

4. Afvoer en HWA-dimensionering

De hemelwaterafvoer (HWA) moet correct worden gecalculeerd en uitgevoerd volgens de NEN 3215. Dit betreft de grootte van de goot, de diameter van de afvoerpijp, en de afstand tussen de afvoeropeningen.

4.1 Dimensionering van de goot

De afvoer moet worden gecalculeerd op basis van de neerslag in jouw regio en de afgevoerde oppervlakte. Voor een schuine dakkapel is de afvoer meestal minder kritisch dan bij een plat dak, maar moet toch voldoen aan de normen.

Voorbeeld: - Een dakkapel van 10 m². - Neerslag in Nederland: ca. 1000 mm/jaar. - Afvoeroppervlakte per goot: ca. 10 m². - Afvoerdiameter: minimaal 75 mm voor zachte hellingsdakken.

4.2 Noodoverstort

Een noodoverstort is verplicht bij dakkapellen die groter zijn dan 15 m². Het dient als back-up bij verstopping van de hoofdafvoer.

Noodoverstort: - Diameter: minimaal 75 mm. - Aanwezig op minstens één zijde van de dakkapel. - Gekoppeld aan de goot of direct met het dak in verbinding.

5. Onderhoud en lekkages voorkomen

Hoewel een dakkapel goed kan worden uitgevoerd, is onderhoud onmisbaar om lekkages te voorkomen. Veel lekkages zijn het gevolg van een gebrek aan onderhoud van de goot, het lood of de afdichting.

5.1 Onderhoud aan de goot

De goot moet regelmatig worden gecontroleerd en schoongemaakt. Dit gebeurt meestal één keer per jaar, bij voorkeur in de herfst. Bladeren, modder en andere vuiligheid kunnen de goot verstoppen en lekkages veroorzaken.

Onderhoudstips: - Controleer het lood op afwezigheid van verdelgingsvlekken. - Controleer de goot op verstoppingen. - Controleer de aansluiting met het hoofddak op vocht.

5.2 Onderhoud aan de afdichting

De afdichting moet regelmatig worden gecontroleerd op beschadigingen of veroudering. Dit geldt in het bijzonder voor EPDM of bitumen, die na verloop van tijd kunnen verharden of breken.

Onderhoudstips: - Controleer het EPDM of bitumen op scheurtjes of losse randen. - Controleer de aansluiting met de goot of lood. - Vervang eventueel defecte delen.

6. Zelf doen of uitbesteden?

Veel DIY’ers proberen de waterdichtheid van hun dakkapel zelf te herstellen. In de praktijk is dit echter lastiger dan verwacht, vooral bij complexe details of bij het gebruik van professionele materialen.

6.1 Wanneer is zelf doen mogelijk?

Lichte lekkage in het lood.
Verstopping in de goot.
Kleine beschadiging in het EPDM.

In deze gevallen is het mogelijk om zelf tijdelijke of eenvoudige oplossingen toe te passen.

6.2 Wanneer is uitbesteden aan te raden?

Grote lekkage.
Verouderde afdichting.
Verstoring in de aansluiting met het hoofddak.
Verstopte HWA of noodoverstort.

In deze gevallen is het verstandig om een vakman in te schakelen, aangezien professionele apparatuur en kennis nodig zijn om het probleem op te lossen.

7. Kosten overzicht

De kosten voor het maken van een schuine dakkapel waterdicht kunnen variëren afhankelijk van de omvang, de materialen en de complexiteit van de details.

7.1 Afdichting

EPDM: €45–€90 per m²
Bitumen: €40–€80 per m²

7.2 Lood- en detailwerken

Loodslab: €20–€50 per meter
Loodvervanger: €15–€35 per meter

7.3 Afvoerwerken

Gothef: €30–€60 per meter
Noodoverstort: €100–€200 per stuk

7.4 Timmerwerk

Afschot of hellingshoek aanpassen: €50–€100 per m²

Totale kosten per m²: - €100–€200 per m², afhankelijk van de complexiteit en het gebruikte materiaal.

Conclusie

Het maken van een schuine dakkapel waterdicht is een essentiële stap bij de uitvoering of renovatie van een dakkapel. Het vereist aandacht voor zowel de hoofd- als detailafdichting, de juiste hellingshoek, en een correcte afvoer. Het gebruik van KOMO-gecertificeerde materialen, zoals EPDM of bitumen, in combinatie met loodslab of loodvervanger, zorgt voor een duurzame en waterdichte oplossing.

Onderhoud is eveneens cruciaal om lekkages te voorkomen. Het is aan te raden om regelmatig de goot, het lood en de afdichting te controleren. Bij complexe lekkages of verouderde afdichting is het verstandig om terecht te komen bij een vakman.

Met de juiste materialen en toepassing van de normen zoals NEN 2778 en NEN 3215 kan een schuine dakkapel eindeloos waterdicht blijven, zowel functioneel als esthetisch.