Bij het isoleren van een kruipruimte zoekt men vaak naar oplossingen die zowel effectief als gebruiksvriendelijk zijn. DI-chips, ook wel bekend als isolatiechips, bieden daarin een potentiële toevoeging. Dit stofachtige isolatiemateriaal, gemaakt van gerecycled polystyreen (pijpschuim), wordt toegepast op de grond van een kruipruimte om de vochtininvloed te beperken en de thermische isolatie te verbeteren. In dit artikel bespreken we het gebruik, de voordelen en de nadelen van DI-chips aan de hand van gegevens uit meerdere betrouwbare bronnen binnen de bouwsector.
Wat zijn DI-chips en waarvoor worden ze gebruikt?
DI-chips zijn kleinere schillen of "s-vormige" granulaten van polystyreen dat zowel droog als licht van aard is. Ze worden gebruikt als isolatiemateriaal onder de vloer, met name in kruipruimtes en bij bodemisolatie. Vanwege hun s- of schelpvorm en de manier waarop ze sterk met elkaar verbinden, vormen ze een compacte lichtmassa die zich goed gedraagt in vochtige situaties.
Het isolatiemateriaal is specifiek ontworpen om luchtvocht te reduceren en de thermische isolatie van ondergrondse ruimtes te verbeteren. Dit maakt DI-chips geschikt voor zowel woningen als woningbouwbedrijven die hun kruipruimte willen isoleren zonder complexe hulpmiddelen of grof werk te moeten uitvoeren.
DI-chips zijn over het algemeen goed beschikbaar, leverbaar in zakken van 500 liter, en makkelijk in te brengen. Ze voldoen aan bepaalde thermische en vochtwerende criteria, waardoor ze geschikt zijn voor het isoleren van een kruipruimte met lichte tot matige vochtklachten.
Voor een laag van 20 centimeter op het oppervlak is al een aanzienlijke effectiviteit behaald. De thermische weerstand (Rbf-waarde) bedraagt hier 2,15. Bij 25 cm is de Rbf-waarde al 2,69 en bij een dikte van 30 cm komt de Rbf-waarde 3,23 te liggen. Deze aangegeven waarden zijn volgens de voorgenomen toepassing representatief voor de thermische prestaties van DI-chips op de grond.
Inhoudelijk overzicht van gebruiksinstructies en maatwerk
Hoe veel DI-chips zijn nodig per m²?
De hoeveelheid DI-chips die nodig is per oppervlakte en laagdikte hangt af van de dimensie van de kruipruimte en de gewenste effectiviteit. De standaard hoeveelheid per 1 m² bij een laagdikte van 20 cm is 0,5 zak (500 liter), terwijl er per 2 m² 1 zak nodig is bij lagdiktes van 25-30 cm. Dit betekent dat bij grotere oppervlakken ongeveer 20 zakken nodig zijn voor 50 m² bij een laagdikte van 25 cm.
Hoe te verdelen?
Verdeel de chips in de zakken uniform over het vloeroppervlak van de kruipruimte. Op voorwaarde dat de zakken in anti-statische zakken zijn verpakt, kunnen de chips relatief makkelijk in de kruipruimte uitgespreid worden. Let er wel bij op dat je in sommige gevallen extra zakken kunt meenemen voor het opvangen van ongelijkheden in de ruimte.
Werking van DI-chips
DI-chips werken voornamelijk door het remmen in van de vochtuitwisseling tussen de ondergrond en de vloerkant. Doordat ze verwarmend effect hebben op natte lucht, verdampt het vocht in de kruipruimte en vangt de liggende laag vocht op, vóórdat het kan migreren via de grondvloer naar binnenruimtes. Hierdoor ontstaat in de kruipruimte een droger klimaat, terwijl tegelijkertijd de thermische isolatie verbetert.
In gevallen waarbij er een subtijd plek is met water, blijven de chips onder het plasje op het water liggen in plaats van te verzinken. Vanwege de s-vorm en de aggregatie met andere chips vormen ze eerder een homogene, drijvende massa. Hierdoor behouden ze ook de thermische eigenschappen bij wat uiteraard positief is voor de stabiliteit van die laag.
DI-chips vormen daarnaast een antistatische laag, die bij sommige werkgebieden waar leidingen of kabels lopen, voorkomt dat de chips blijven hangen of in contact raken met elektriciteitsvoorzieningen.
Voordelen vandaan uit bronnen
Voordelen van DI-chips
- Snel en gemakkelijk aan te brengen: De chips zijn in zakken van 500 liter verkrijgbaar en kunnen eenvoudig over het grondoppervlak van een kruipruimte worden verdeeld.
- Verbondenheid en stroomvastheid: De chips vormen een compacte massa die gemakkelijk behouden blijft en minder geneigd is dan sommige andere vormen van isolatiemateriaal om verloren te gaan of zeldzaamheid te tonen.
- Rendement over tijd: In krimp- en nivo-aanpassingen blijven de eigenschappen behouden als er evenwicht wordt behouden over de liggende laag.
- Thermische isolatie verbeterd: Uit berekeningen blijkt dat de Rbf-waarden behoorlijk opkomen bij toegestane lagetekken.
- Voelt veilig: Door het antistatische karakter reageren ze rustig zonder te plakken aan leidingen of verbindingen.
- Duurzaam materiaal: Als verwerkt materiaal op basis van gerecycled polystyreen draagt het voordeel van omwisseling van bouwgrondstoffen met meestering van het milieu.
Niettemin is het gebruik van DI-chips met enkele belangrijke nadelen vereenwaardigd.
Kritische blik op de nadelen van DI-chips
Hoewel de voorbeelden van positiviteit aantrekkelijk zijn, zijn er ook enkele nadelen, die moeten worden in overweging genomen bij het uitkiezen van DI-chips als isolatiemateriaal.
Geringe isolatie waarde
De isolatie waarden (Rbf-waarde) van DI-chips liggen weliswaar behoorlijk hoog, maar de sterkte valt toch ver buiten vergelijking met alternatieven zoals glaswol, steenwol of zelfgeverfde vloeistofisolatie. Hierdoor zijn de besparingen op stookkosten minder dan wat verwacht wordt bij gebruik van de hoger presterende systemen. Voor kamerwarmte is het nut er, maar zowel in energiezuinigheid als comfort zijn alternatieven beter.
Kosten versus prestatie
DI-chips vallen uiteen in de prijs per vierkante meter in vergelijking met klassieke isolatie vormen. Vanwege de aard van het materiaal is het berekenen van de afhankelijkheid per volume noodzakelijk. Uit berekeningen blijkt dat bij dode ruimtes met beperkte budgettaire inhoud DI-chips een rendabele en snel te realiserende oplossing vormen, maar bij grotere woningen en ruimere budgetten minder kost-voordelig zijn dan bijvoorbeeld glaswol of steenwol.
Beperkte toepassing bij belemmeringen of specifieke ruimten
Wanneer het ruim is of er zijn ingebouwde obstakels of leidingen die belemmeren, kan het lastig worden om de chips correct te verdelen. Ook speelt de hoogte een rol; in kruipruimtes met lage beschikbare hoogte zijn alternatieve vormen zoals HR++ isolatieparels vaak beter pas te toelaatbaar.
Toepassing en voorbereiding
De toepassing van DI-chips kan worden gedaan door een professionele aannemer of doordat het zelf met enige planning door een eigenaar of particulier uitgevoerd wordt. Voor iemand die bezig wil zijn met DIY (doe-het-zelf) is het materieel relatief eenvoudig. De chips zijn zacht en licht, waardoor het verspreiden niet te zwaar is, mits er een manier is tot toegankelijkheid van de kruipruimte of ondergrondse ruimte.
Aangezien het aanbrengen van DI-chips makkelijk en vrij goedkoop is, is dat vanaf het oogpunt van DIY en investering in comfort zeker een overweegde oplossing, zolang de situatie toelaatbaar is.
Vergelijking met alternatieve isolatiematerialen
DI-chips versus isolatieparels
In het specifieke geval van alternatieven is het vaak verstandig geweest om te kiezen voor HR++ isolatieparels, wanneer het ruim of het vloerhoogtebeheer beperkt is. Deze parels vertonen over het algemeen hogere isolatiewaarden per volume, doordat ze minimaal lucht vasthouden. In een situatie waarin de ruimtemassa klein of beperkt is, kunnen HR++ parels in feite betere isolatie zorgen met minder volume. Bij waterverlies in de ruimte zijn DI-chips echter gunstiger, doordat ze boven het water blijven.
Voorbeeldberekening voor het benodigde aantal DI-chips
Als we rekening houden met de dimensies van een kruipruimte, dan zijn bepaalde hoeveelheden benodigd. Hier een overzicht op basis van standaardafmetingen:
| Laagdikte | Oppervlakte (m²) | Aantal zakken (minimaal) |
|---|---|---|
| 20 cm | 30 m² | 12 |
| 20 cm | 50 m² | 20 |
| 20 cm | 70 m² | 28 |
| 20 cm | 90 m² | 36 |
| 25 cm | 30 m² | 15 |
| 25 cm | 50 m² | 25 |
| 25 cm | 70 m² | 35 |
| 25 cm | 90 m² | 45 |
Bij afwijkingen en het aanbrengen van DI-chips moet er altijd rekening gehouden worden met extra zakken om hogteroverschillen in de ruimte op te vangen. Bij ruimtes zonder hoogtebeperkingen zijn diktes van 25 tot maximaal 30 cm aan te raden voor optimale temperatuurbeheersing.
Keuzes: Advies van professionals
Uit overweging van de genoemde eigenschappen zijn professionele experts in het algemeen geneigd tot het aanraden van DI-chips als een optie, zolang de situatie daar toelaatbaar is. De voordelen van eenvoud, kosteneffectiviteit en drogere vochtinvloeden spreken in hun voordeel. Toch is het aan te raden om per situatie te beoordelen wat het optimale is, afhankelijk van het type kruipruimte, het budget en de beschikbare ruimte.
Wanneer is DI-chips aangewezen?
- Als de kruipruimte relatief klein is met minder ruimte of het budget beperkt is.
- Wanneer men het werk snel wil compleet stellen of als een tijdelijke maat van nood.
- Bij kruipruimtes met lichte tot matige vochtinvoed maar geen directe waterinval of onderwaterproblematiek.
- Wanneer het onderhoudswerk gevoelig is voor statische ophopingen of het aanraken van elektrische componenten moeilijk is.
Wanneer is DI-chips minder geschikt?
- Bij ruime kruipruimtes die uitvoerig te isoleren zijn.
- Bij woningen met hoge stookkosten waar energiezuinigheid als prioriteit gezet is.
- Bij complexere situaties waar hogere isolatiewaarden vereist zijn.
- Bij situaties waarin het oppervlak niet gelijk ligt of het verdelen van isolatiemateriaal moeilijk is.
- Wanneer het klimaat extreem vochtig of nattig is, zoals bij directe grondinvoeging of bouwprobleem.
Duurzaamheid, milieuvriendelijkheid en recycling inzicht
DI-chips worden gemaakt van gerecycled polystyreen die door ruime marktpartijen in antistatische zakken wordt verpakt. De productie van isolatiechips is dan ook in lijn met milieuse bizarheid: de hergebruik van polystyreen en het vermijden van het opnieuw vervaardigen van isolatiemateriële is gunstig.
Het gebruik ervan in kruipruimte of bodemsituaties draagt bij aan duurzame isolatie en beperkt het vochtverlies, zowel in milieu als persoonlijke welstand. Dus, wie kiest voor DI-chips kan op meerdere vlakken zeggen dat hij zijn aandeel bijdraagt aan een betere woonomgeving.
Beheer, onderhoud en eventuele vervanging
Wanneer de kruipruimte eenmaal is geïsoleerd met DI-chips, is beheer relatief eenvoudig. Het is handig om na de aanleg van de chips te controleren of het materiaal zich goed verder gedraagt, met name met name in situaties van vochtverlies of statische last. Het antistatische karakter van de chips zorgt ervoor dat ze verder meegaan zonder direct leidingwerk of kabels verstandig aan te raken.
Bij eventuele vervanging of vervallen is het in de meeste gevallen eenvoudig de chips te verwijderen of bij te brengen, mits toegang tot de kruipruimte mogelijk is. De levensduur van de chips is in dit opzicht robuust, aangezien ze weinig afkroppen of verandert door het milieu.
Besluit
DI-Chips, ofwel isolatiechips, leveren een eenvoudige en relatief kosteneffectieve oplossing voor het isoleren van kruipruimtes, met name waar vochtvermindering en lage kosten een rol spelen. De productie van deze chips op basis van gerecycled materiaal maakt ze op milieuzijde gunstig, naast hun functionele betrouwbaarheid. Wanneer de voorwaarden geschikt zijn en de vocht-thermische situatie in balans is, vormen DI-chips een solide optie binnen de isolatiemogelijkheden. Hoewel ze niet met klassieke isolatiematerialen zoals glaswol of steenwol op kunnen, blijven ze als compromis- of tijdelijke oplossing aantrekkelijk voor een breed spectrum van woningen, zeker bij budgetbeperkte woningbouwprojecten of bij lichtgebruik.
Voor degenen die voorzichtig omgaan met investeringen in verduurzaming, maar toch vochtproblemen op meerdere niveaus in het oog willen houden, zijn DI-chips een technisch hulpmiddel dat zich als een betrouwbare en toegankelijke optie kan aftekenen.