De Deventer Moordzaak: een onderzoek naar feiten, bewijzen en onschuld

Published by Redactie on juli 7, 2025 | Category kelder

De Deventer Moordzaak, die in 1999 plaatsvond, blijft tot op de dag van vandaag een onderwerp van veel discussie en onzekerheid. De zaak betreft de moord op de weduwe Wittenberg, waarbij Ernest Louwes in 2000 werd veroordeeld tot twaalf jaar gevangenisstraf. De zaak is niet alleen vanwege de ernst van de moord, maar ook vanwege de omstandigheden rond de bewijzen, de verdachte, en de herzieningsverzoeken vanwege de onduidelijkheid in het onderzoek. In dit artikel worden de belangrijkste feiten, de betrokken personen, de bewijzen en de kritiek op het onderzoek besproken, met aandacht voor de rol van het Cold Case Team en de onzekerheid over de onschuld van Louwes.

Feiten rond de moord

De moord op de weduwe Wittenberg vond plaats op 25 september 1999. De weduwe werd aangetroffen met meerdere messteken, een gebroken ribbenkast en een vermoedelijke verkrachtiging. Het lijk werd gevonden in haar woning, en het onderzoek richtte zich direct op Ernest Louwes, die enkele dagen voorafgaand aan de moord werd aangewezen als executeur testamentair en voorzitter van de Dokter Wittenberg Stichting. De vermoedelijke reden voor de moord was financieel, aangezien Louwes mogelijk toegang had tot het vermogen van de weduwe van ongeveer drie miljoen gulden.

De oproep van de politie richtte zich op verschillende verdachten, waaronder Michaël de Jong, een klusjesman die in het verleden al met de weduwe was in contact geweest. In de eerste fase van het onderzoek werd er geen duidelijk bewijs gevonden dat Louwes de dader was. Toch leidde een geurproef, uitgevoerd op 30 november 1999, tot een verband tussen Louwes en het mes dat op 1,5 kilometer van het huis was gevonden. Dit bewijs werd door het gerechtshof in Arnhem als overtuigend aangemerkt, en leidde tot de veroordeling van Louwes in 2000.

De rol van het Cold Case Team

In 2014 begon het Cold Case Team van de politie Amsterdam met een herziening van de zaak, met als doel om eventuele fouten in het oorspronkelijke onderzoek op te sporen. Het team stelde vast dat er meerdere onregelmatigheden waren geweest, met name rond de blouse van de weduwe. Het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) had in 2003 onderzoek gedaan naar DNA-sporen op de blouse, maar deze vonden geen overtuigend bewijs dat Louwes de dader was. Daarnaast stelde het team vast dat er een kans was dat Louwes die avond niet in Deventer was geweest, maar inderdaad in de file bij Harderwijk stond, wat hem een alibi zou kunnen geven.

Het rapport van het Cold Case Team legde ook uit dat de oorspronkelijke conclusie van het onderzoek niet volledig overtuigend was. De conclusie dat de moord met veel emotie gepleegd was, werd door het team erkend, maar het ontbrak aan duidelijke bewijzen die de schuld van Louwes konden bevestigen. De conclusie van het team was dat de zaak opnieuw bekeken moest worden, en dat er een nieuw herzieningsverzoek ingediend moest worden.

De onzekerheid rond de schuld van Louwes

Hoewel Louwes in 2000 werd veroordeeld, blijft de vraag open of hij schuldig is. Er zijn verschillende factoren die deze onzekerheid bevestigen. Allereerst is er sprake van onregelmatigheden in het onderzoek, met name rond de blouse van de weduwe. Het NFI had in 2003 onderzoek gedaan naar DNA-sporen, maar deze bevindingen werden niet volledig beoordeeld. Daarnaast is het probleem dat er geen duidelijk bewijs is dat Louwes de dader is, en dat de conclusie van het gerechtshof in Arnhem gebaseerd was op een onvolledig onderzoek.

Er zijn ook twijfels over het telefoongesprek dat tussen de weduwe en Louwes plaatsvond. Volgens het onderzoek was dit gesprek op 20:36 uur, en werd het afgewikkeld via een zendmast in Deventer. Louwes beweerde echter dat hij dit gesprek had gevoerd vanaf de A28, op weg naar huis. Het Cold Case Team stelde vast dat het onwaarschijnlijk is dat Louwes het gesprek op die manier heeft gevoerd, en dat er een kans is dat hij inderdaad in de file bij Harderwijk stond.

De rol van het onderzoeksteam en de kritiek op het onderzoek

Het onderzoeksteam rond de Deventer Moordzaak was vanaf het begin actief in de zaak, en had in de eerste fase van het onderzoek geen duidelijk bewijs gevonden dat Louwes de dader was. Toch werd er in de loop van het onderzoek steeds meer aandacht besteed aan hem, en werd hij uiteindelijk als verdachte aangemerkt. Het onderzoek was echter niet volledig onbevooroordeeld, en er zijn meerdere kritiek op het onderzoek geweest, met name door het Cold Case Team.

Een van de kritische punten is de omstandigheid dat het onderzoeksteam geen volledig onderzoek had gedaan naar de blouse van de weduwe. Het NFI had in 2003 onderzoek gedaan, maar de conclusies daarvan werden niet volledig beoordeeld. Daarnaast was er sprake van onzorgvuldigheid in het omgaan met de feiten, en zijn er meerdere bewijzen geweest die niet goed beoordeeld werden.

De rol van de media en het publiek

De Deventer Moordzaak heeft ook aandacht gekregen in de media, waaronder podcasts en documentaires. De podcast De Deventer Mediazaak en de film De Veroordeling hebben de zaak behandeld, maar zijn volgens enkele deskundigen niet volledig objectief geweest. Er is sprake van onzorgvuldigheid in de behandeling van de feiten, en er zijn meerdere keren beweringen geweest die niet volledig beoordeeld werden.

De rol van het publiek is ook van belang geweest, aangezien er sprake was van een intensief belangstelling voor de zaak. Er zijn meerdere tips geweest, maar het onderzoeksteam heeft geen duidelijk bewijs gevonden dat Louwes de dader was. De zaak blijft dus onduidelijk, en blijft het onderwerp van discussie.

Conclusie

De Deventer Moordzaak blijft een complexe zaak, met veel onzekerheden en twijfels over de schuld van Ernest Louwes. Het onderzoek was niet volledig onbevooroordeeld, en er zijn meerdere onregelmatigheden geweest, met name rond de blouse van de weduwe en het telefoongesprek. Het Cold Case Team stelde vast dat de zaak opnieuw bekeken moet worden, en dat er een nieuw herzieningsverzoek ingediend moet worden. De onzekerheid over de onschuld van Louwes blijft bestaan, en de zaak blijft het onderwerp van discussie.

Bronnen

jort