Ad Melkert en de seksuele moreel van de PvdA
De PvdA, als een van de oudste en invloedrijkste sociaal-democratische partijen in Nederland, heeft zich sinds de jaren negentig van de twintigste eeuw sterk gecentreerd op het handhaven van ethische normen en moraal binnen haar kringen. In de loop der jaren zijn er verschillende gevalletjes geweest die de morele grondslag van de partij onder druk hebben gezet. Een van de meest opvallende gevallen is dat van Ad Melkert, een voormalig topfunctionaris van de PvdA, die zich in de jaren jottigheid had laten bevredigen in een kelder, waardoor het onderwerp van seksuele activiteiten in het openbaar domein en binnen de partij een centraal thema werd.
Deze incidenten leidden tot een herinterpretatie van de morele standaarden binnen de partij, met name na het geval van Gijs van Dijk, een voormalig lid van de Kamer, die door de PvdA werd bestraft vanwege het aangaan van relaties met meerdere vrouwen. Hierbij werd gekeken naar de morele normen en het gedrag van leden in hun privéleven. De Beroepscommissie van de PvdA stelde dat een dergelijk gedrag, zelfs in het privésfeer, niet mag worden geoordeeld als onschuldig, aangezien het kan leiden tot schade aan de reputatie van de partij en het gebruik van machtsposities. Dit leidde tot een intensieve discussie over het verschijnsel van ‘schilderachtig gedrag’ en het onderscheid tussen het openbare en het particuliere domein.
Binnen de PvdA is het ook gangbaar geweest dat leden van de partij, zoals Paul Depla, zich in de fietsenberging van het stadhuis of in een kelder lieten verwennen door een passant. Dit soort activiteiten, hoewel niet expliciet verboden, werden als minder gevaarlijk beschouwd. De burgemeester van Breda, Paul Depla, werd in 2007 door de Nijmeegse gemeenteraad onderzoek naar het geval van seks in het fietsenhok, maar het oordeel was dat er geen strafbare feiten werden gepleegd. Dit leidde tot een brede kloof tussen de theorie en praktijk van de morele normen binnen de PvdA.
Bij de behandeling van zulke incidenten is het belangrijk om te beseffen dat de PvdA niet alleen beperkt is tot de morele normen in het openbare domein, maar ook de gedragingen van leden in hun privéleven onder de loep neemt. Dit leidde tot het opstellen van de Erecode, een reeks regels die de ethische standaarden van de partij vastlegde. Hierin stond omschreven dat PvdA’ers met politieke of bestuurlijke functies zich moesten houden aan de hoogste maatstaven van ethisch verantwoord gedrag. Dit was de basis voor de ‘Ploumen-moraal’, genoemd naar de voormalige partijleider Lilianne Ploumen, die in 2011 de morele normen verder aanscherpte.
In de praktijk leidde dit tot het bepalen van de toegestane gedragingen, zoals het gebruik van publieke middelen, het gedrag in het openbare domein, en het gebruik van machtsposities. Zo werd het aangaan van relaties met meerdere vrouwen als ongepast beschouwd, vooral als het leidde tot een schending van de morele normen. Ook werd het gebruik van topinkomsten en het aanbieden van voordeel in het openbare domein geoordeeld als ongeoorloofd.
De PvdA heeft ook een geschiedenis van onorthodoxe gedragingen, zoals het gebruik van alcohol, gokken, en het bezoeken van plezierslocaties. Deze activiteiten werden vaak niet als ongeoorloofd beschouwd, maar wel als iets dat de morele normen van de partij kon schaden. De partij stelde zich echter ook schrap voor de kritiek van de maatschappelijke omringing, waarbij het belangrijk was dat de partij haar morele normen kon handhaven en de reputatie van de partij niet schaduwde.
De discussie over de morele normen binnen de PvdA bleef echter bestaan, ook na de herinterpretatie van de Erecode. Er zijn nog steeds twijfels over de betrouwbaarheid van de informatie en het verschijnsel van hypocriete morele normen. Zo is er sprake van een brede kloof tussen de theorie en praktijk, en het is niet altijd duidelijk of de normen daadwerkelijk worden nageleefd.
De discussie over seks in het fietsenhok en andere vormen van openbare seksuele activiteiten leidde tot een intensieve discussie over de morele normen binnen de PvdA. De partij probeerde zich te ontdoen van de vroegere ‘schilderachtige’ gedragingen, maar het blijkt dat ook nu nog vormen van onorthodox gedrag kunnen voorkomen. Dit leidt tot het stellen van nieuwe vragen over de morele normen van de partij en de manier waarop deze worden toegepast.
Bronnen
Related Posts
-
Jort Kelder over oorlogen en het verleden: een blik op historische en politieke context
-
Gertje wil niet naar de kelder: Interieurdesign en ruimtelijke oplossingen
-
Gert-Jan Kelder: Van brouwer tot ondernemer en sportbestuurder
-
Interieurontwerp en het gebruik van natuurlijke materialen in de kunst
-
Gerrit Kelder: Een Persoonlijk Verhaal uit Nijverdal
-
Gerrit Jan Kelder: Een historische figuur in de genealogie
-
Interieurontwerp en de invloed van kunstenaars: Een analyse van de collectie van Toon Kelder
-
Gerri Eickhof en Jort Kelder in het Achtuurjournaal: Toeval of een bewuste keuze?