Definitie van een kelder volgens het Bouwbesluit en de invloed op woonoppervlakte

Published by Redactie on juli 7, 2025 | Category kelder

Een kelder is een ruimte die zich onder het grondniveau bevindt en meestal niet direct toegankelijk is via een trap. In het Bouwbesluit, dat de regels bepaalt voor bouwactiviteiten en de bouwregels voor woningen, wordt de definitie van een kelder aangevuld met verschillende voorwaarden. De kelder moet voldoen aan bepaalde eisen, zoals de minimale hoogte en de toegankelijkheid, om als bouwlaag beschouwd te worden. In dit artikel bespreiden we de definitie van een kelder volgens het Bouwbesluit, de invloed op de woonoppervlakte en de regels rondom de berekening van de gebruiksoppervlakte (GO) en de bouwlaag.

Wat is een kelder volgens het Bouwbesluit?

De definitie van een kelder in het Bouwbesluit is niet eenduidig, maar er zijn wel bepaalde criteria waaraan een kelder moet voldoen. Een kelder is een ruimte die zich onder het grondniveau bevindt. In sommige gevallen wordt een kelder ook als een bouwlaag beschouwd, afhankelijk van de toepassing en de hoogte van de ruimte.

Volgens de definitie in de toelichting bij NEN 2580 wordt een bouwlaag gedefinieerd als een verdieping van zodanige afmetingen en vorm dat de daardoor ontstane ruimte zonder ingrijpende voorzieningen geschikt kan worden gemaakt voor woonfuncties. Voor de kelder geldt dat de ruimte, als deze als woonfunctie gebruikt wordt, meegenomen moet worden in de 55% GBO/VG regel. Als de kelder echter als overige gebruiksfunctie is aangemerkt, dan telt deze niet mee bij de gebruiksoppervlakte.

De minimale hoogte van een kelder is belangrijk om te bepalen of deze als bouwlaag kan worden beschouwd. Volgens de regels van het Bouwbesluit moet een ruimte minstens 1,5 meter hoog zijn om als bouwlaag te worden aangemerkt. Als de hoogte onder de 1,5 meter is, dan wordt de kelder meestal niet als bouwlaag beschouwd. Ook is het belangrijk om te kijken of de kelder toegankelijk is. Een kelder die alleen via een huishoudladder of een verwijderbaar luik bereikbaar is, wordt niet als bouwlaag beschouwd, omdat hier geen sprake is van een vloer volgens NEN 2580.

Invloed van een kelder op de woonoppervlakte

De invloed van een kelder op de woonoppervlakte hangt af van de toepassing van de ruimte. Een kelder die als woonruimte wordt gebruikt, telt mee in de gebruiksoppervlakte (GO) en kan daarom meegerekend worden in de 55% GBO/VG regel. Echter, als de kelder slechts als bergingsruimte of technische ruimte wordt gebruikt, dan telt deze niet mee in de gebruiksoppervlakte.

De invloed van een kelder op de waarde van een woning is ook van invloed. Een goed afgewerkte kelder kan meer opleveren dan een vierkante meter boven de grond, afhankelijk van de locatie en de kwaliteit van de afwerking. Een kelder in een centraal gebied zoals Amsterdam Centrum kan bijvoorbeeld een hogere waarde hebben dan een woning in een minder centraal gebied. Dit komt doordat een kelder in een centraal gebied vaak beter is afgewerkt en beter toegankelijk is.

Hoe wordt de gebruiksoppervlakte berekend?

De gebruiksoppervlakte (GO) wordt berekend op basis van de vloeroppervlakte van een ruimte of groep ruimtes, gemeten op vloerniveau, tussen de opgaande scheidingsconstructies. Dit zijn bijvoorbeeld dragende wanden, scheidingswanden en borstweringen. Trappen worden niet als scheidingsconstructies beschouwd.

De berekening van de gebruiksoppervlakte is belangrijk voor de toestemming en de regels rondom de bouw. Als een kelder onder een woning ligt en deze toegankelijk is van buitenaf, dan telt deze mee in de gebruiksoppervlakte. Dit geldt ook voor kelders onder bijgebouwen.

Bij de berekening van de gebruiksoppervlakte moet ook gekeken worden naar de toegankelijkheid van de ruimte. Als de kelder bijvoorbeeld alleen toegankelijk is via een huishoudladder of een verwijderbaar luik, dan telt deze niet mee in de gebruiksoppervlakte, omdat er geen sprake is van een vloer volgens NEN 2580.

Voorwaarden voor een kelder

Een kelder moet voldoen aan bepaalde voorwaarden om als bouwlaag beschouwd te worden. Deze voorwaarden zijn onder andere:

De kelder moet minstens 1,5 meter hoog zijn.
De kelder moet toegankelijk zijn, bijvoorbeeld via een trap.
De kelder moet geschikt zijn voor woonfunctie, wat betekent dat er voldoende ventilatie, verwarming en afwerking aanwezig is.
De kelder mag niet alleen worden gebruikt als bergingsruimte of technische ruimte.

Deze voorwaarden zijn belangrijk om te bepalen of een kelder als bouwlaag kan worden beschouwd en of deze meegerekend wordt in de gebruiksoppervlakte.

Conclusie

Een kelder is een ruimte die zich onder het grondniveau bevindt. De definitie van een kelder in het Bouwbesluit hangt af van de toepassing en de hoogte van de ruimte. Een kelder die als woonfunctie wordt gebruikt, telt mee in de gebruiksoppervlakte en kan daarom meegerekend worden in de 55% GBO/VG regel. Echter, als de kelder slechts als bergingsruimte of technische ruimte wordt gebruikt, dan telt deze niet mee in de gebruiksoppervlakte.

De berekening van de gebruiksoppervlakte is belangrijk voor de toestemming en de regels rondom de bouw. Bij de berekening van de gebruiksoppervlakte moet ook gekeken worden naar de toegankelijkheid van de ruimte. Als de kelder bijvoorbeeld alleen toegankelijk is via een huishoudladder of een verwijderbaar luik, dan telt deze niet mee in de gebruiksoppervlakte.

Een kelder moet voldoen aan bepaalde voorwaarden om als bouwlaag beschouwd te worden. Deze voorwaarden zijn onder andere de minimale hoogte van 1,5 meter, toegankelijkheid via een trap en geschiktheid voor woonfunctie. De invloed van een kelder op de waarde van een woning kan variëren, afhankelijk van de locatie en de kwaliteit van de afwerking.

Bronnen

bouwbesluit