De kelder van Marc Dutroux: een ontmoedigend ontwerp met historische en bouwkundige kanttekeningen

Published by Redactie on juli 8, 2025 | Category kelder

De kelder van Marc Dutroux, ook wel bekend als de "kooi", is een voorbeeld van een ruimte die opzettelijk is ontworpen om kinderen te verbergen en te mishandelen. Dit ontwerp, dat in de jaren negentig werd gebouwd, is in vele opzichten ongewoon en zorgt voor veel kritiek, zowel op het gebied van de bouwkundige uitvoering als de morele en ethische gevolgen. De informatie die uit de bronnen blijkt, laat zien dat het ontwerp van deze kooi zowel technisch als psychologisch van groot belang is voor de beoordeling van dergelijke ruimtes. De volgende paragrafen geven een overzicht van de bouwkundige kenmerken, het gebruik van de ruimte en de kritiek op het ontwerp.

Bouwkundige kenmerken van de kooi

De kooi van Marc Dutroux is een klein, smal en benauwd ruimte, die zich in de kelder van zijn woning in Marcinelle bevindt. De afmetingen van de kooi zijn geciteerd in meerdere bronnen. De kooi is 2,34 meter lang, 99 centimeter breed en 1,61 meter hoog. Dit maakt van de ruimte een zeer beperkte ruimte waarin mensen gedurende langere tijd zouden kunnen blijven. De toegang tot de kooi is geregeld via een klein poortje dat op ongeveer 50 centimeter boven de grond zit. De deur is klein en wordt geopend via een railsysteem. Om toegang te krijgen tot de kooi moet men een opstapje maken, wat de toegankelijkheid van de ruimte verder beperkt.

In de kelder bevindt zich een hek, dat de toegang tot de kooi afsluit. Aan de linkerkant van de kooi is een rek geplaatst, dat mogelijk als opslagruimte diende. De muren zijn geel geverfd en op de linkermuur staat de naam "Julie" te lezen. Dit duidt erop dat de ruimte met name bedoeld was voor het meisje Julie, maar ook andere jonge meisjes, zoals Sabine en Laetitia, zouden hierin hebben gezeten.

De ruimte bevat geen eigen ventilatie, maar er is wel een ingenieus verluchtingsysteem aangebracht. De ventilatie was echter niet voldoende om de luchtvochtigheid in de kelder te beheersen, wat leidde tot condensatie en een ongezonde lucht. Dit werd door architect Monique Novis als een grote tekortkoming beoordeeld. Ze noemde de omstandigheden in de kooi "ongeduldig" en stelde vast dat de ruimte niet geschikt was voor het verblijf van kinderen. "Het is een catastrofe dat kinderen daar langere tijd in moesten verblijven", zei ze in een getuigenis.

Ruimtelijke indeling en functionele toepassing

De kelder van Dutroux bevat verschillende ruimtes, waaronder een luchtpijp, keuken en badkamer. De kooi werd geplaatst in de diepte van de kelder, wat de toegang beperkte en de ruimte onaangenaam maakte. Er zijn ook sporen van de aanwezigheid van de meisjes, zoals de krabbel op de muur van Julie, en de aanwezigheid van een bed, een emmer en voedsel. Het is duidelijk dat de ruimte is ingericht om kinderen te verbergen en te misbruiken, maar de ruimte is niet geschikt voor het leven. De ruimte was zó klein dat de meisjes zich nauwelijks konden bewegen. Ze konden van de ene kant van de kooi tot de andere slechts twee stappen zetten, en één stap in de breedte.

De kooi was niet bedoeld als een plek voor rust en veiligheid, maar als een plek om kinderen te verbergen en te misbruiken. De ruimte is ontworpen om de toegang te beperken en de kinderen te isoleren. De kooi was een geheime ruimte, die opzettelijk was ontworpen om niet op te vallen. De deur was klein en zat verborgen achter een rek. De luchtpijp en andere technische elementen zijn erin geïntegreerd, waardoor de ruimte er onopvallend uitzag.

Kritiek op het ontwerp

De architect Monique Novis beoordeelde het ontwerp van de kooi als ongeschikt voor het verblijf van kinderen. Ze stelde vast dat de omstandigheden in de kooi ongezond waren en dat de ruimte niet geschikt was voor het gebruik als verblijfplaats. Ze noemde het een "catastrofe" dat kinderen daar langere tijd in moesten verblijven. Ze stelde ook vast dat het systeem om de lucht te verversen te zwak was en dat er geen aandacht was voor de problemen van condensatie, een veelvoorkomend probleem in kelders.

De architecte beoordeelde het bouwwerk van Dutroux als niet origineel. Ze zei dat Dutroux zich liet inspireren door een oude celmaat, die een geheime bergplaats had gebouwd in een watertank en verstopt achter een rek. Ze zei ook dat Dutroux zijn uiterste best had gedaan om de deur te verstoppen, maar dat het niet lukte. De ruimte was het eindresultaat van meerdere mislukte pogingen. De architecte stelde ook vast dat het bouwwerk van Dutroux geen veilige plek was, maar dat hij het tegenover zijn slachtoffers omschreef als "de enige veilige plaats ter wereld".

Conclusie

De kelder van Marc Dutroux, de zogenaamde kooi, is een voorbeeld van een ruimte die opzettelijk is ontworpen om kinderen te verbergen en te mishandelen. De ruimte is klein, smal en benauwd, en bevat geen eigen ventilatie. De architect Monique Novis beoordeelde het ontwerp als ongeschikt voor het verblijf van kinderen, en noemde het een "catastrofe" dat kinderen daar langere tijd in moesten verblijven. De ruimte was ontworpen om de toegang te beperken en de kinderen te isoleren, en was dus geen plek voor rust en veiligheid. De architecte beoordeelde het bouwwerk van Dutroux als ongeschikt en niet origineel. Het ontwerp van de kooi is dus een voorbeeld van een ruimte die opzettelijk is ontworpen om kinderen te verbergen en te mishandelen, en niet geschikt is voor het gebruik als verblijfplaats.

Bronnen

kooi