Het leek stiller dan het was: Een analyse van de literaire roman van Eva Kelder

Published by Redactie on juli 8, 2025 | Category kelder

Inleiding

De literaire roman Het leek stiller dan het was van Eva Kelder, die in 2014 verscheen, is een diepgaande verkenning van de worstelingen van een jonge vrouw met haar identiteit, het streven naar perfectie en de moeizame weg naar zelfacceptatie. De hoofdpersoon, Seije, wordt opgevoed op Vlieland en probeert zich te verplaatsen naar grotere steden zoals Edinburgh en New York, waar ze zich steeds meer afzijdig voelt. De roman toont een realistisch beeld van de plekken waar Seije zich bevindt, en legt het onvermogen van de schrijfster om de lezer mee te nemen in het verhaal. Het verhaal is als een film zonder geluid, waarin beelden aanwezig zijn, maar de context ontbreekt. De roman is dus realistisch, maar onnodig moeilijk geschreven.

De hoofdpersoon: Seije

Seije is een onzeker meisje dat op Vlieland woont en zich nooit goed genoeg voelt. Ze heeft geen vader, en haar moeder wordt gezien als een merkwaardig figuur. Ogenschijnlijk groeit ze op tot een vrijgevochten, zelfstandige vrouw. Ze neemt haar jeugd echter met zich mee op een manier die haar helpt om gelukkig te zijn met zichzelf. Ze heeft een moeilijke relatie met haar moeder, die haar niet lijkt te begrijpen. Seije gaat studeren in Edinburgh en werkt later in New York aan een proefschrift. Ze voelt zich niet thuis op de plek die omringd wordt door zand en zee, en vertrekt al snel naar het Schotse Edinburgh wanneer ze hiertoe de kans krijgt. Hier ontdekt ze niet alleen hoe het is om in een grote stad te studeren, maar ook leert ze hier de liefde van haar leven kennen. Gedreven door haar academische carrière en haar grote liefde besluit ze naar New York af te reizen om hier een toekomst op te bouwen.

De stijl van de roman

De schrijfster mag dan vele lastige verwijzingen gebruiken, ze weet wel een realistisch beeld te creëren van de plekken waar de hoofdpersoon zich bevindt. De roman is als een film zonder geluid, waarin beelden aanwezig zijn, maar de context ontbreekt. De schrijfstijl is niet altijd duidelijk en kan af en toe afstandelijk zijn, waardoor de lezer niet toegelaten wordt in het verhaal. De roman is dus realistisch, maar onnodig moeilijk geschreven.

De thema's van de roman

De roman behandelt thema's als identiteit, zelfacceptatie, en de moeizame weg naar geluk. Seije worstelt met haar identiteit en het streven naar perfectie. Ze voelt zich niet thuis op de plek die omringd wordt door zand en zee, en vertrekt al snel naar het Schotse Edinburgh wanneer ze hiertoe de kans krijgt. Hier ontdekt ze niet alleen hoe het is om in een grote stad te studeren, maar ook leert ze hier de liefde van haar leven kennen. Gedreven door haar academische carrière en haar grote liefde besluit ze naar New York af te reizen om hier een toekomst op te bouwen.

De kritiek op de roman

De roman wordt beschouwd als een krachtige weergave van het leven van buitenstaander Seije. Ze heeft geen vader en een moeder die op Vlieland als een merkwaardig figuur wordt gezien. Ogenschijnlijk groeit ze op tot een vrijgevochten, zelfstandige vrouw. Ze neemt haar jeugd echter met zich mee op een manier die haar hindert gelukkig te zijn met zichzelf. De roman is als een film zonder geluid, waarin beelden aanwezig zijn, maar de context ontbreekt. De schrijfstijl is niet altijd duidelijk en kan af en toe afstandelijk zijn, waardoor de lezer niet toegelaten wordt in het verhaal. De roman is dus realistisch, maar onnodig moeilijk geschreven.

De invloed van de roman

De roman is een krachtige weergave van het leven van buitenstaander Seije. Ze heeft geen vader en een moeder die op Vlieland als een merkwaardig figuur wordt gezien. Ogenschijnlijk groeit ze op tot een vrijgevochten, zelfstandige vrouw. Ze neemt haar jeugd echter met zich mee op een manier die haar hindert gelukkig te zijn met zichzelf. De roman is als een film zonder geluid, waarin beelden aanwezig zijn, maar de context ontbreekt. De schrijfstijl is niet altijd duidelijk en kan af en toe afstandelijk zijn, waardoor de lezer niet toegelaten wordt in het verhaal. De roman is dus realistisch, maar onnodig moeilijk geschreven.

Conclusie

Het leek stiller dan het was is een literaire roman over een jong meisje dat zichzelf al vanaf jonge leeftijd nooit goed genoeg vindt. De roman toont een realistisch beeld van de plekken waar de hoofdpersoon zich bevindt, en legt het onvermogen van de schrijfster om de lezer mee te nemen in het verhaal. De roman is als een film zonder geluid, waarin beelden aanwezig zijn, maar de context ontbreekt. De schrijfstijl is niet altijd duidelijk en kan af en toe afstandelijk zijn, waardoor de lezer niet toegelaten wordt in het verhaal. De roman is dus realistisch, maar onnodig moeilijk geschreven. De roman is een krachtige weergave van het leven van buitenstaander Seije. Ze heeft geen vader en een moeder die op Vlieland als een merkwaardig figuur wordt gezien. Ogenschijnlijk groeit ze op tot een vrijgevochten, zelfstandige vrouw. Ze neemt haar jeugd echter met zich mee op een manier die haar hindert gelukkig te zijn met zichzelf. De roman is als een film zonder geluid, waarin beelden aanwezig zijn, maar de context ontbreekt. De schrijfstijl is niet altijd duidelijk en kan af en toe afstandelijk zijn, waardoor de lezer niet toegelaten wordt in het verhaal. De roman is dus realistisch, maar onnodig moeilijk geschreven.