Gronddruk en opdrijfberekening in kelderconstructies

Bij het ontwerpen en bouwen van kelderconstructies is het begrijpen van de invloed van gronddruk en opdrijfberekening van cruciaal belang. Deze aspecten bepalen de veiligheid, stabiliteit en duurzaamheid van de constructie, met name bij de aanwezigheid van grondwater. De kelder moet zowel bestand zijn tegen opwaartse krachten van het grondwater als voldoen aan de vereisten voor statisch evenwicht. Dit artikel bespreekt de principes van gronddruk, opdrijfberekening, en maatregelen om opdrijven te voorkomen, op basis van de beschikbare informatie uit de bronnen.

Gronddruk en opwaartse krachten

Gronddruk is de druk die op een constructie wordt uitgeoefend door de aarde of het grondwater. Bij kelders die zich onder het grondwaterpeil bevinden, is het belangrijk om rekening te houden met de opwaartse kracht van het grondwater. Dit fenomeen, vaak aangeduid als opdrijven, kan leiden tot destabilisatie van de constructie en zelfs tot instorten, mits niet op tijd wordt ingegrepen.

In de praktijk wordt de opdrijfberekening uitgevoerd om de balans tussen de neerwaartse krachten (zoals het gewicht van de constructie en de belastingen) en de opwaartse krachten (zoals de druk van het grondwater) te controleren. Deze berekening is essentieel bij het ontwerpen van kelderconstructies, met name bij op staal gefundeerde constructies. De berekening kan worden uitgevoerd in 3D met een eindige-elementenmodel, waarbij de grondcontactspanningen worden bepaald.

Berekening van opdrijfberekening

De opdrijfberekening houdt rekening met verschillende factoren, waaronder de afmetingen van de kelder, de dikte van de vloer en wanden, en de belastingen. In een voorbeeld wordt een kelder van 10 bij 20 meter beschouwd, met een vloerdikte van 400 mm. De belastingen worden berekend op basis van het gewicht van de constructie, de bijkomende belastingen, en de opwaartse kracht van het grondwater.

De berekening van de opwaartse kracht wordt uitgevoerd op basis van de hoogte van het grondwater en het volume van de kelder. In dit voorbeeld wordt aangenomen dat het grondwater op 1,5 meter ligt, en de opwaartse kracht bedraagt 5800 kN. De neerwaartse krachten worden berekend op basis van het gewicht van de vloer, de wanden, en de bijkomende belastingen, namelijk 5220 kN. Hieruit blijkt dat de balans niet voldoet, wat opdrijven kan veroorzaken.

Maatregelen tegen opdrijven

Als de opdrijfberekening niet voldoet, zijn er verschillende maatregelen om het risico op opdrijven te beperken. De meest gebruikte methoden zijn het toepassen van trekpalen, het vergroten van de dikte van de betonvloer, of het aanbrengen van een oor. Elke methode heeft zijn eigen voordelen en nadelen, afhankelijk van de situatie en de belastingen.

Dikke vloer

Een van de oplossingen is het vergroten van de dikte van de betonvloer. Dit levert extra gewicht op, wat helpt om de opwaartse kracht te compenseren. In het voorbeeld wordt berekend dat een extra gewicht van 644 kN nodig is, wat leidt tot een extra vloerdikte van 130 mm. Echter, een dikkere vloer kan ook leiden tot een toename van de gronddruk, waardoor het probleem niet volledig wordt opgelost.

Zwaar beton

Een andere optie is het gebruik van zwaar beton in plaats van normaal beton. Dit levert geen toename van de opwaartse kracht op, maar verhoogt het gewicht van de constructie, wat helpt bij het voorkomen van opdrijven. Het benodigde volumieke gewicht wordt berekend op 33,1 kN/m³, wat een aanpassing van de vloerdikte vereist.

Oor

Het aanbrengen van een oor aan de keldervloer is een andere methode om extra grond als neerwaartse druk te mobileren. De hoeveelheid grond die mag worden meegerekend, hangt af van de stijfheid van het oor. Bij een stijf oor kan de grond reikhalzend worden meegenomen, terwijl bij een slappere constructie minder grond wordt gebruikt.

Impact van bouwfasering

Tijdens de bouw van een kelderconstructie kan het nodig zijn om tijdelijke maatregelen te nemen, zoals het aanleggen van een bouwkuip om de grondwaterstand tijdelijk te verlagen. Na het uitharden van het beton is het belangrijk om deze maatregelen zo snel mogelijk weer te beëindigen. De bouwfase moet worden beschouwd als een tijdelijke situatie, waarin andere belastingen en factoren in acht moeten worden genomen.

Belastingen en belastingfactoren

Bij het uitvoeren van een opdrijfberekening is het belangrijk om rekening te houden met verschillende belastingen en belastingfactoren. De belastingfactoren zijn afhankelijk van de situatie en het type constructie. Bijvoorbeeld, bij een constructie die niet voldoet op opdrijven, worden er maatregelen genomen zoals het toepassen van trekpalen of het vergroten van de dikte van de vloer.

Conclusie

De opdrijfberekening is een essentieel onderdeel bij het ontwerpen van kelderconstructies, met name bij op staal gefundeerde constructies. Het is belangrijk om rekening te houden met de opwaartse krachten van het grondwater en de benodigde maatregelen om opdrijven te voorkomen. De keuze van de oplossing hangt af van de situatie, de belastingen, en de beschikbare middelen. Door de juiste maatregelen te nemen, kan de stabiliteit van de constructie worden gegarandeerd en het risico op opdrijven worden beperkt.

Bronnen

  1. Opdrijven kelderconstructie
  2. Watertank als kelder
  3. Rekenvoorbeeld van funderingen

Related Posts