Wat is de bewoonbare oppervlakte en wanneer telt een kelder mee?

Published by Redactie on juli 9, 2025 | Category kelder

Bij het bepalen van de bewoonbare oppervlakte van een woning is het belangrijk om te weten welke ruimtes wel of niet onder vallen. Dit geldt met name voor kelders en souterrains, die vaak lastig te bepalen zijn in termen van hun meetwaarde in de totale oppervlakte. In dit artikel worden de regels en spelregels uitgelegd die bepalen wanneer een kelder of souterrain wel of niet meetelt als bewoonbare oppervlakte. De informatie is gebaseerd op de bronnen en spelregels die zijn vastgesteld in de verschillende documenten.

Wat is bewoonbare oppervlakte?

Bewoonbare oppervlakte verwijst naar het deel van een woning dat daadwerkelijk als woonruimte kan worden gebruikt. Dit omvat ruimtes zoals woonkamers, slaapkamers, keukens en badkamers, maar ook andere ruimtes die geschikt zijn voor het dagelijks gebruik. De bewoonbare oppervlakte wordt vaak gebruikt bij de bepaling van de verkoopprijs van een woning. Daarom is het belangrijk om te weten welke ruimtes hier wel of niet onder vallen.

Een kelder of souterrain kan wel of niet meetellen als bewoonbare oppervlakte, afhankelijk van verschillende criteria. Hieronder worden de belangrijkste spelregels uitgelegd.

Spelregels voor kelders en souterrains

Spelregel 1: Bouwkundig geschikt zijn als woonoppervlakte

Een kelder óf een souterrain moet bouwkundig geschikt zijn als woonoppervlakte. Er moet goede ventilatie zijn, verwarming en voldoende afwerking om dat als aangename woonruimte te gebruiken. Een koude onafgewerkte betonvloer en vocht maakt het niet bouwkundig geschikt als woonoppervlakte. Ook als een kelder bijvoorbeeld echt bedoeld en gebouwd is als fietsenstalling of installatieruimte (met WTW installatie, warmtepomp, etc.), dan gaat de term ‘woonoppervlakte’ niet op.

Spelregel 2: Minimaal 2 meter hoogte

De ruimte moet minimaal 2 meter hoog zijn zonder dat je hiervoor moet hakken of breken. Als je in een bouwkundig geschikte kelder/souterrain bent, dan moet je met een meetapparaat minimaal 2 meter hoogte meten. Je meet dus op de aangebrakte afwerkvloer (tapijt, laminaat, o.i.d.) tot aan het plafond.

Spelregel 3: Daglichttoetreding en grote koekoek

Een kelder met een koekoek (een uitbouw die daglicht toevoegt) kan meetellen als woonruimte, maar alleen als de koekoek minstens 2 meter hoog is en een vloeroppervlakte van 4 m² heeft. Kleinere koekoeken tellen niet mee, net als vensterbanken.

Spelregel 4: Tussen de balken kijken

Als een kelder of souterrain balken aan het plafond heeft, dan moet je de hoogte meten van de vloer tot aan de onderkant van de balken. De enige uitzondering die je hierop mag maken, is als de balken zóver uit elkaar staan, dat als je onder elke balk scheidingswandjes zou plaatsen, dat er dan fatsoenlijke kamers zouden ontstaan.

Spelregel 5: Woningen die enkel bestaan uit een te laag souterrain

Sommige woningen bestaan enkel uit een souterrain waar niet de minimale hoogte van 2 meter wordt gehaald (bijvoorbeeld in Amsterdam). Wanneer deze woning naar redelijkheid wel bewoonbaar is, dan mag de oppervlakte van deze souterrainwoning bij wijze van uitzondering wel meetellen als woonoppervlak. Maar let op: bestaat de woning niet geheel uit deze souterrain dan geldt deze gedoogregel niet.

Wanneer telt een kelder mee als woonoppervlakte?

Een kelder telt als woonoppervlakte als de volgende criteria zijn voldaan:

Bouwkundig geschikt zijn: De ruimte moet voldoen aan de eisen voor woonruimte, waaronder goede ventilatie, verwarming en afwerking.
Minimaal 2 meter hoogte: De ruimte moet minimaal 2 meter hoog zijn zonder dat je hiervoor moet hakken of breken.
Daglichttoetreding: Voor zolders is de aanwezigheid van daglicht belangrijk, maar voor kelders is dit niet verplicht.
Gebruik: De kelder moet geschikt zijn voor gebruik als woonruimte, zoals een hobbyruimte of woonkamer.

Waarom telt een kelder niet mee?

Een kelder telt niet mee als woonoppervlakte als de ruimte niet bouwkundig geschikt is of niet voldoet aan de eisen voor woonruimte. Dit geldt bijvoorbeeld als de ruimte bedoeld is als opslag, fietsenstalling of installatieruimte. Ook als de kelder te laag is of geen goede ventilatie heeft, telt deze niet als woonoppervlakte.

Hoe wordt de bewoonbare oppervlakte berekend?

Bij het bepalen van de bewoonbare oppervlakte van een woning is het belangrijk om te weten welke ruimtes wel of niet onder vallen. Dit geldt met name voor kelders en souterrains, die vaak lastig te bepalen zijn in termen van hun meetwaarde in de totale oppervlakte. De berekening van de bewoonbare oppervlakte moet nauwkeurig en correct worden uitgevoerd, zodat de waarde van de woning correct wordt bepaald.

Voorbeeld van berekening:

Stel, een kelder heeft een lengte van 5 meter en een breedte van 4 meter. De oppervlakte is dan 5m x 4m = 20 m². Als de kelder minimaal 2 meter hoog is en voldoet aan andere criteria, dan telt deze oppervlakte mee als woonoppervlakte.

Hoe bepaal je of een kelder als woonoppervlakte telt?

Bij het bepalen van de bewoonbare oppervlakte van een kelder of souterrain is het belangrijk om rekening te houden met de volgende factoren:

Ruimtes die bestemd zijn voor bewoning: Alleen de ruimtes die de woonfunctie vervullen en voldoen aan bepaalde wettelijke eisen.
Schuine wanden en dakkapellen: Deze moeten worden meegenomen in de berekening.
Correctheid van de berekening: Controleer of de berekening correct is volgens de officiële bewoonbare oppervlakteberekening.

Wat is het verschil tussen een kelder en een souterrain?

Er is sprake van een kelder als méér dan de helft van die etage zich onder straatniveau (‘het maaiveld’) bevindt. Dus stel de hoogte van de kelder is 2 meter hoog. Als de kelder 101 cm of meer dieper ligt dan het straatniveau, dan is er sprake van een kelder. Van een souterrain is juist sprake als méér dan de helft van de hoogte van die verdieping zich boven het straatniveau bevindt. Dus als die benedenverdieping 200 cm hoog is en daarvan bevindt 99 cm of minder zich onder het straatniveau, dan is er sprake van een souterrain.

Hoe bepaal je de oppervlakte van een kelder?

Bij het bepalen van de oppervlakte van een kelder is het belangrijk om rekening te houden met de volgende factoren:

Afmetingen van de kelder: Meet de lengte en breedte van de kelder.
Hoogte van de kelder: De kelder moet minimaal 2 meter hoog zijn.
Toegankelijkheid en afwerking: De kelder moet geschikt zijn voor gebruik als woonruimte.

Wat zijn de gevolgen van het aanpassen van een kelder tot woonruimte?

Bij het aanpassen van een kelder tot woonruimte zijn er verschillende gevolgen:

Verhoogde verkoopwaarde: Een afgewerkte kelder kan de verkoopwaarde van de woning verhogen.
Verhoogde energiekosten: Een afgewerkte kelder heeft vaak een hogere energiekosten.
Verhoogde bouwkundige eisen: Een afgewerkte kelder moet voldoen aan bepaalde bouwkundige eisen.

Hoe bepaal je of een kelder geschikt is als woonruimte?

Bij het bepalen van de geschiktheid van een kelder als woonruimte is het belangrijk om rekening te houden met de volgende factoren:

Luchtvochtigheid: Een kelder moet voldoende luchtvochtigheid hebben om als woonruimte te kunnen worden gebruikt.
Ventilatie: Een kelder moet voldoende ventilatie hebben.
Verwarming: Een kelder moet voldoende verwarming hebben.
Afwerking: Een kelder moet voldoende afwerking hebben.

Wat zijn de voordelen van een afgewerkte kelder?

Een afgewerkte kelder heeft verschillende voordelen:

Verhoogde verkoopwaarde: Een afgewerkte kelder kan de verkoopwaarde van de woning verhogen.
Extra ruimte: Een afgewerkte kelder biedt extra ruimte voor gebruik als hobbyruimte, werkkamer of logeerkamer.
Minder afhankelijkheid van de buitenwereld: Een afgewerkte kelder biedt een comfortabele ruimte voor gebruik als woonruimte.

Wat zijn de nadelen van een afgewerkte kelder?

Een afgewerkte kelder heeft ook nadelen:

Hoog onderhoud: Een afgewerkte kelder vereist hoog onderhoud.
Hoog energieverbruik: Een afgewerkte kelder heeft vaak een hoog energieverbruik.
Moeilijk te verkopen: Een afgewerkte kelder kan moeilijker verkocht worden dan een gewone woning.

Conclusie

Bij het bepalen van de bewoonbare oppervlakte van een kelder of souterrain is het belangrijk om rekening te houden met de verschillende spelregels en eisen. Een kelder of souterrain telt als woonoppervlakte als de ruimte bouwkundig geschikt is, minimaal 2 meter hoog is en geschikt is voor gebruik als woonruimte. De berekening van de bewoonbare oppervlakte moet nauwkeurig en correct worden uitgevoerd, zodat de waarde van de woning correct wordt bepaald.