Jort Kelder en het debat over zorgpremies voor dikke mensen

Published by Redactie on juli 9, 2025 | Category kelder

In de huidige maatschappelijke discussie over gezondheid, economie en maatregelen tegen het coronavirus speelt Jort Kelder een belangrijke rol. Hij heeft zich onlangs uitgesproken over het idee dat dikke mensen meer zorgpremies moeten betalen dan fitte mensen, een standpunt dat veel kritiek oproept. In dit artikel bespreiden we de kern van het debat, de reacties van de maatschappij en de mogelijke gevolgen voor de economie en het zorgstelsel. De informatie is gebaseerd uitsluitend op de gegevens uit de bronnen, zoals gegeven in het onderstaande overzicht.

De kern van het debat

Jort Kelder, de bekende presentator van het programma De Wereld Draait Op, stelt dat de economie in Nederland op het punt staat te worden opgeslokt door de kosten van het redden van te dikke 80-plussers. Hij noemt dit een “economie aan gort voor dikke 80-plussers”. Volgens hem is het onlogisch om de economie in te sluiten om mensen te redden die waarschijnlijk binnen twee jaar zouden zijn overleden. Hij stelt dat er een belangenafweging moet komen: hoeveel economische schade is het redden van deze groep waard?

In zijn column in het Fazanten Dagblad legt Kelder uit dat de spekpandemie veel geld kost en dat er geen discussie is over de hoge maatschappelijke kosten van “dikkerds”. Hij wijst op het feit dat er geen risico-opslag is voor mensen die doelbewust afvallen op diabetes, hartfalen of andere ziekten. Hij zegt dat het “fatshaming” is om te zeggen dat dikke mensen duur zijn, maar dat het statistisch gezien wel zo is.

Kelder benadrukt dat de tachtig procent van de bevolking die in de economie werkt, aan het werk moet blijven. Voor de twintig procent – oude mensen en mensen met ziekten – moet er een “warmere hand” zijn, om ze te beschermen. Hij roept ook op om de economie weer op te starten, omdat de huidige maatregelen niet eindeloos kunnen duren.

Reacties van de maatschappij

Het standpunt van Kelder oproepen veel kritiek. In sociale media worden zijn uitspraken als “fatshaming” aangeduid. Een aantal gebruikers stelde zelfs dat hij een “drammer” is, omdat hij te veel aandacht besteed aan overgewicht en niet genoeg ziet voor de complexiteit van gezondheid. Er zijn ook mensen die zijn opmerkingen als “asociale insteek” bestempelen, omdat hij mensen wil opleggen wat ze mogen eten of niet mogen doen.

Een van de kritieken is dat Kelder geen rekening houdt met de genetische component van overgewicht. Volgens prof. dr. Jaap Seidell, voedingsprofessor, is er een genetisch risico van 80% als beide ouders overgewicht hebben. Dit is een belangrijk punt dat Kelder niet in zijn debat opneemt. Hij stelt dat overgewicht vooral een keuze is, maar het is in veel gevallen een combinatie van genetica en omgeving.

De kritiek op Kelder is ook gericht op zijn benadering van de economische situatie. Veel mensen denken dat het idee dat dikke mensen meer zorgpremies moeten betalen, een onrechtvaardige opdeling is. Ze vragen zich af of dit een manier is om de economie te redden, terwijl het op de lange termijn ook schadelijk kan zijn voor bepaalde groepen.

De economische impact

De economische impact van het standpunt van Kelder is groot. Het is een kwestie van belangenafweging: hoeveel geld moet je spenderen om mensen te redden die mogelijk binnen twee jaar zouden zijn overleden? Kelder zegt dat de economie zich niet eindeloos kan laten opsluiten. Hij benadrukt dat de economie opnieuw moet opstarten, zodat de tachtig procent van de bevolking die werkt, niet in de problemen komt.

De economie is momenteel in een fase van herstel, maar het blijft lastig om te bepalen wanneer het land weer volledig open moet. De discussie over de maatregelen en de economie is dus een cruciale kwestie voor de toekomst van Nederland.

De rol van de zorgverzekeraar

Kelder stelt dat het nu tijd is om een risico-opslag in te voeren voor mensen die overgewicht hebben. Dit zou zorgen voor een hogere zorgpremie voor deze groep. Dit idee is in sommige kringen populair, maar wordt ook door veel mensen afgewezen. Ze vragen zich af of dit een eerlijke manier is om de zorg te financieren, of of het juist leidt tot ongelijke behandeling.

Deze kwestie is complex, omdat het niet alleen gaat om overgewicht, maar ook om de gezondheid van ouderen. Er is geen eenduidig antwoord op de vraag of het verantwoord is om een hogere zorgpremie te vragen voor mensen met bepaalde gezondheidsproblemen.

Conclusie

De discussie over de zorgpremies voor dikke mensen is een complexe kwestie die zowel maatschappelijke als economische aspecten omvat. Jort Kelder stelt dat de economie niet eindeloos kan worden opgesloten om te dikke 80-plussers te redden. Hij benadrukt dat er een belangenafweging moet komen en dat de economie opnieuw moet opstarten. De reacties op zijn uitspraken zijn verdeeld, met veel kritiek op zijn benadering van de economie en de gezondheidskwesties.

Deze kwestie is belangrijk voor het bepalen van toekomstige maatregelen en het opstellen van een eerlijkere zorgverzekering. Het is duidelijk dat er veel onzekerheid is over de invloed van dergelijke maatregelen, en dat er meer onderzoek nodig is om een duidelijk beeld te krijgen van de impact op de economie en het zorgstelsel.