Kelder Berekenen: Hoe Kelders en Souterrains Meetbaar zijn voor Woonoppervlakte

Published by Redactie on juli 10, 2025 | Category kelder

Bij het ontwerpen van een woning of het uitbreiden van een bestaande woning, is het belangrijk om te weten hoe kelders en souterrains meetbaar zijn voor de bewoonbare oppervlakte. Dit heeft invloed op de totale oppervlakte, de verkoopprijs en eventueel ook op de bouwvoorschriften. De bepaling van de bewoonbare oppervlakte is gebaseerd op meerdere criteria, waaronder de hoogte van de ruimte, de toegankelijkheid, de daglichttoegang en het gebruik. In dit artikel wordt uitgelegd hoe kelders en souterrains in de praktijk worden berekend volgens de richtlijnen van NEN 2580 en andere relevante normen.

Hoe wordt de bewoonbare oppervlakte gedefinieerd?

De bewoonbare oppervlakte is het deel van een woning dat daadwerkelijk als woonruimte kan worden gebruikt. Dit omvat ruimtes zoals woonkamers, slaapkamers, keukens en badkamers, maar ook andere ruimtes die geschikt zijn voor het dagelijks gebruik. De bewoonbare oppervlakte wordt vaak gebruikt bij de bepaling van de verkoopprijs van een woning. Daarom is het belangrijk om te weten welke ruimtes hier wel of niet onder vallen.

Een kelder of souterrain kan wel of niet meetellen als bewoonbare oppervlakte, afhankelijk van verschillende criteria. In het algemeen geldt dat een kelder en souterrain alleen meetellen als ze voldoen aan de eisen voor een woonruimte. Dit houdt in dat de ruimte voldoende hoogte heeft, goed geïsoleerd is, ventilatie heeft en geschikt is voor het gebruik als woonruimte.

Spelregels voor het bepalen van de bewoonbare oppervlakte

Er zijn meerdere spelregels die bepalen wanneer een kelder of souterrain wel of niet meetelt als bewoonbare oppervlakte. Hieronder worden de belangrijkste spelregels uitgelegd.

Spelregel 1: Bouwkundig geschikt zijn als woonoppervlakte

Een kelder of souterrain moet bouwkundig geschikt zijn als woonoppervlakte. Dit betekent dat er goede ventilatie moet zijn, verwarming en voldoende afwerking om dat als aangename woonruimte te gebruiken. Een koude onafgewerkte betonvloer en vocht maken het niet bouwkundig geschikt als woonoppervlakte. Ook als een kelder bijvoorbeeld bedoeld is als fietsenstalling of installatieruimte, dan gaat de term 'woonoppervlakte' niet op.

Spelregel 2: Minimaal 2 meter hoogte

De ruimte moet minimaal 2 meter hoog zijn zonder dat je hiervoor moet hakken of breken. Als je in een bouwkundig geschikte kelder/souterrain bent, dan moet je met een meetapparaat minimaal 2 meter hoogte meten. Je meet dus op de aangebrakte afwerkvloer (tapijt, laminaat, o.i.d.) tot aan het plafond.

Spelregel 3: Daglichttoetreding en koekoek

Een kelder met een koekoek (een uitbouw die daglicht toevoegt) kan meetellen als woonruimte, maar alleen als de koekoek minstens 2 meter hoog is en een vloeroppervlakte van 4 m² heeft. Kleinere koekoeken tellen niet mee, net als vensterbanken. Echter, de eis van de aanwezigheid en grootte van daglichttoetreding geldt overigens wel bij zolders.

Spelregel 4: Tussen de balken kijken

Als een kelder of souterrain balken aan het plafond heeft, dan moet je de hoogte meten van de vloer tot aan de onderkant van de balken. De enige uitzondering die je hierop mag maken, is als de balken zóver uit elkaar staan, dat als je onder elke balk scheidingswandjes zou plaatsen, dat er dan fatsoenlijke kamers zouden ontstaan.

Spelregel 5: Woningen die enkel bestaan uit een te laag souterrain

Sommige woningen bestaan enkel uit een souterrain waar niet de minimale hoogte van 2 meter wordt gehaald (bijvoorbeeld in Amsterdam). Wanneer deze woning naar redelijkheid wel bewoonbaar is, dan mag de oppervlakte van deze souterrainwoning bij wijze van uitzondering wel meetellen als woonoppervlak. Maar let op: bestaat de woning niet geheel uit deze souterrain dan geldt deze gedoogregel niet.

Hoe wordt een kelder berekend?

Bij het berekenen van een kelder zijn meerdere factoren van invloed. De hoogte van de kelder, de toegankelijkheid, de afwerking en het gebruik zijn belangrijke criteria om te bepalen of de kelder meetelt als bewoonbare oppervlakte. Daarnaast moet ook gekeken worden of de kelder voldoet aan de eisen voor een woonruimte.

Toegankelijkheid

Een kelder moet toegankelijk zijn voor mensen om meegenomen te worden in de gebruiksoppervlakte. Dit betekent dat kruipruimtes, technische uitsparingen en andere onbetreedbare delen niet meetellen. Een ruimte waar je normaal kunt lopen, wordt wel meegenomen.

Hoogtecriteria

De nettohoogte van een kelder bepaalt of deze als woonoppervlakte wordt gerekend:

Nettohoogte < 2 meter: Deze kelder valt onder “overige inpandige ruimte” omdat deze niet geschikt is voor normaal gebruik.
Nettohoogte ≥ 2 meter: Als de kelder een hoogte heeft van 2 meter of meer en voldoet aan andere criteria (zoals isolatie en klimaatbeheersing), kan deze als gebruiksoppervlakte wonen worden gerekend.

Gebruik

Als de kelder alleen gebruikt kan worden voor opslag, wordt deze gerekend tot overige inpandige ruimte. Een kelder die bijvoorbeeld ingericht is als hobbyruimte of woonkamer en bouwkundig voldoet, kan wel als woonoppervlakte worden gerekend.

Invloed van isolatie en ventilatie

Een kelder moet voldoende isolatie hebben om de temperatuur in de ruimte stabiel te houden. Bovendien moet de kelder goed geventileerd worden om vocht en condens te voorkomen. Dit is belangrijk bij het inrichten van een kelder als praktijkruimte of hobbyruimte. Bijvoorbeeld, als een kelder wordt gebruikt als praktijkruimte, dan moet de temperatuur minstens 20°C zijn om comfortabel te zijn. Dit kan gerealiseerd worden door de kelder goed te isoleren en te ventileren.

Constructieve aspecten van kelders

Bij het bouwen van een kelder zijn er meerdere technische aspecten van belang. Dit omvat het ontwerpen van de constructie, het kiezen van de juiste materialen en het uitvoeren van de juiste berekeningen. Bijvoorbeeld, bij het bouwen van een kelder moet gekeken worden naar de opdrijfberekening, waarbij wordt gekeken naar de belastingen op de keldervloer en de opwaartse kracht uit het grondwater. Dit is belangrijk om ervoor te zorgen dat de kelder stabiel blijft en geen schade oploopt.

Samenvatting

Het bepalen van de bewoonbare oppervlakte van een kelder is belangrijk voor de bepaling van de totale oppervlakte van een woning. Er zijn verschillende spelregels en criteria die bepalen wanneer een kelder wel of niet meetelt als bewoonbare oppervlakte. Deze regels zijn gebaseerd op de hoogte van de ruimte, de toegankelijkheid, de daglichttoegang en het gebruik van de ruimte. Daarnaast is ook de isolatie en ventilatie van belang voor de kwaliteit van de kelder als woonruimte. Bij het bouwen van een kelder zijn ook technische aspecten van belang, zoals de opdrijfberekening en het kiezen van de juiste materialen.

Conclusie

De berekening van kelders en souterrains is een belangrijk onderdeel bij het ontwerpen van een woning of het uitbreiden van een bestaande woning. Het bepalen van de bewoonbare oppervlakte is gebaseerd op meerdere criteria, waaronder de hoogte van de ruimte, de toegankelijkheid, de daglichttoegang en het gebruik. Bovendien is het belangrijk om rekening te houden met de isolatie en ventilatie van de kelder, zodat deze geschikt is voor het gebruik als woonruimte. Bij het bouwen van een kelder zijn ook technische aspecten van belang, zoals de opdrijfberekening en het kiezen van de juiste materialen.

Bronnen

berekenen